|
< terug
Depressie en pesten. DAG 045
Ik ben geen dokter dus wat ik denk over een depressie is iets die ik uit eigen ervaring heb gehaald. Wie een depressie ervaart ga naar een dokter een erkende dokter geen kwakzalver.
Ik denk dat een depressie een boodschap is van ons lichaam die zegt dat het genoeg is, het lichaam is overbelast en vraagt rust.
Soms heb ik al ervaren dat mensen die in een depressie zitten dat zij hun rust niet worden gegund. In dat verschrikkelijke idee achter ARBEID MAAKT VRIJ vinden sommigen dat wie in een depressie zit het enige dat helpt is er niet aan denken en harder gaan werken.
Stelt u eens voor iemand met een depressie wordt verplicht om te gaan werken op een werkplaats, die geen opvangcentrum is. Daar word de depressieve mens onderworpen aan de competitiviteit die eigen is aan werkplaatsen. De depressieve zwakke mens wordt het mikpunt van spot eigen aan de competitie. De depressieve mens geraakt in een nog grotere stress die de depressie alleen maar laat toenemen. Een niet depressieve mens zal die spot ervaren als een deel van de competitie. De depressieve mens zal die spot ervaren als een persoonlijk verwijt als pestgedrag. Ik vraag mij dan af in hoeverre dat die ervaring van een persoonlijke aanval, dat gevoel gepest te worden, zal leiden tot zelfmoord?
Let wel op, nog de depressieve mens nog de pester is schuldig. Maar wel diegenen die vanuit dat verschrikkelijke idee, arbeid maakt vrij, de depressieve mens en de competitieve mens -de pester- verplichten om samen te werken.
|
