naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Fout behang (aflevering honderddertien)

door Mistaker

Vroeg in de ochtend reden we in de richting van Leerdam. Johan had me op de hoogte gebracht van het feit dat Irma en hij hun jeugd daar hadden doorgebracht, met name in het dorp Oosterwijk.
"Wat een zieke figuren woonden daar," verzuchtte Johan terwijl we in een aangenaam tempo door het Hollandse land reden. "Wat dat betreft vielen Irma en ik absoluut niet uit de toon maar verder…"
Ik zat zwijgend op de achterbank, de asbus stevig in mijn handen geklemd. Eerlijk gezegd kon ik niet wachten tot we de as in de Linge gingen gooien. Ik wilde helemaal van mijn schoonzus af, zelfs al was ze inmiddels tot as vergaan.
Johan liet het onderwerp 'Oosterwijk' voor wat het was en begon te zingen.
"It's a beautiful day… to throw someone's ashes away!"
Hij maakte een vrolijke indruk, maar ik was de laatste om een oordeel te vellen over iemands gedrag na een sterfgeval. Na de dood van Daantje had ik, tot verbazing van velen, geen traan gelaten. Eén dag na haar crematie was ik weer naar school gegaan om een proefwerk Engels te maken. De meeste mensen bekeken me met afkeuring; blijkbaar had ik pas later moeten verschijnen en dan nog huilend of tien kilo afgevallen. Voor dat proefwerk haalde ik trouwens een acht.
Van Johan wist ik dat hij enorm veel verdriet had van Irma's dood. Zijn enige familielid was nu Jestine die haar tante Irma nooit zou kennen, maar wel naar haar vernoemd was. Nou ja, naar wie níet? Jestine Irma Désiree Florence Pim Rosa… in mijn zenuwen om de asverstrooiing was ik de juiste volgorde van namen kwijt.
"Sometimes I feel so sad, so bad, like an Amish guy in the capitol of Chad…"
"Waar gaat het nummer Radio Gaga volgens jou over?" onderbrak ik mijn echtgenoot. Dat gezang van hem, met die rare zelfgemaakte teksten, kwam me de strot uit!
"Uh…ik denk dat Queen wilde protesteren tegen het feit dat de radio steeds meer als behang wordt gezien. Vroeger ging je nog echt zitten luisteren naar programma's als de Top Veertig en de Avondspits, maar op een gegeven moment was het alleen nog televisie wat de klok sloeg. Jammer eigenlijk. Maar wat denk jij dan, over die tekst?"
"Misschien wilde de schrijver duidelijk maken dat hij als kind, toen hij alleen nog maar kon brabbelen in de trant van gaga en googoo, al naar de radio luisterde."
Johan knikte.
"Vroeger stond er in Oosterwijk naast de kerk een kasteel maar dat ding is afgebrand," kwam hij even later terug op een eerder aangesneden onderwerp. "Irma wist donders goed wie daar verantwoordelijk voor was, namelijk de zoon van één van haar getrouwde minnaars, maar het was een invloedrijke familie en die zaak is in de doofpot beland. Later is dat kasteel trouwens vervangen door een villa."
"Hoe kom je er eigenlijk bij om Irma's as in de Linge te werpen?" Was werpen wel het juiste woord, of moest ik gooien zeggen, of verstrooien?
"Ik weet dat ze dat zou willen. Ze heeft het me nooit verteld, maar ik weet het gewoon. We hebben zoveel tijd doorgebracht langs die rivier… Denk jij dat een mens een ellendige jeugd ooit helemaal te boven komt?"
"Ik in ieder geval niet," antwoordde ik. "Hoe je ook je best doet, het blijft altijd aanmodderen. Maar eerlijk gezegd zie ik een ongelukkige jeugd vooral als een voordeel: je waardeert geluk veel meer, zelfs de kleinste dingen zie je niet als iets vanzelfsprekends, én je bent veel beter opgewassen tegen rampspoed. Bovendien zijn mensen die het altijd heeft meegezeten in hun leven vaak onuitstaanbare lui, is mijn ervaring."
"Ze zijn ook vaker betrokken bij auto-ongelukken," verkondigde Johan, "omdat ze denken dat hun toch niks kan overkomen."
Toen we Leerdam binnenreden, was ik helemaal op van de zenuwen. Volgens Johan was onze actie volkomen legaal, maar ik had daar ernstige twijfels over. Aan de andere kant: wie zou ons zien, zo 's ochtends vroeg, en wie zou vermoeden dat het om as ging die we in het water gooiden?
"Ik ken de weg nog precies," zei Johan. Hij glimlachte en begon opnieuw te zingen:
"And no-one's gonna stop me now, neither a whore nor a springing cow…"

feedback van andere lezers

• jan
  dat van die ongelukkige jeugd is waar, ik ben dolgelukkig met dit nieuwe fout behang!
  
  grts
  Mistaker: En ik met jouw reactie Jan!
  
  Groet,
  Greta
• KapiteinSeBBos
  heerlijk behangvelletje :-)
  
  dikke knuffels,
  xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
  Mistaker: Dank je kapitein!
  
  xxxx
• Rob
  Of die "Whore" hem niet zou stoppen...ik weet het niet, maar dat van die koe geloof ik wel!
  Mistaker: Haha ik heb ook twijfels over die hoer, da's grootspraak volgens mij.
  
  Groet,
  Greta
• aquaangel
  lekker lezen
  \kisssss
  Mistaker: Daar gaat het om!
  
  Hoe is het met je, al een beetje tot rust gekomen?
  
  MG xxxx
• henny
  Leuk hoe jij behang er in blijft verwerken. :-D
  Mistaker: In deze aflevering ging het vanzelf maar soms is het zwoegen!
  
  Groet,
  Greta
• Mephistopheles
  Queen is geweldig. Ik mag die Freddie Mercury wel. Je schrijfseltje ook, trouwens. Graag gelezen,
  Gr.
  Mistaker: Geweldige band inderdaad! Bedankt voor je reactie Meph.
  
  Groet,
  Greta
• sproet
  was aan verder lezen toe, ga nu naar het vervolg.
  liefs,
  Trees
  Mistaker: Fijn dat je er weer bent Trees, ik miste je!
  
  Liefs,
  Greta