Volg ons op facebook
|
< terug
Stokoud!
Elke zondagmiddag, zolang het zwemseizoen duurt, gaan we naar de sauna en zwemmen. Dit jaar liep ik voor het eerst, met een wandelstok, de gezamenlijke kleedkamers in en het zwemgedeelte. Een jongetje van een jaar of vijf kende mij alleen zonder stok. Ik merkte wel dat hij mij de hele tijd aankeek als ik voorbij liep.
Een paar weken later trok hij aan mijn stok. Niet uit baldadigheid, maar een stok past niet bij mij, vond hij.
Zijn grootouders, die, wegens omstandigheden, het kind opvoeden, hebben hem uitgelegd dat ik pijn heb aan mijn benen en voeten, dus daarom die stok nodig is om beter te kunnen lopen.
Afgelopen zondag heb ik hem bijna niet gezien, tot in de kleedkamer.
Peter had zich al aangekleed en wachtte op mij tot ik klaar was. Oma was het jongetje aan het kleden. Het manneke keek eerst naar mij en toen naar Peter, want hij reikte mij mijn stok aan.
"Is dat jouw vrouw?" vroeg hij wijzend naar mij.
"Ja, dat is mijn vrouw," antwoordde Peter.
"Die is oud!" riep het ventje.
We schoten in de lach, maar oma gebaarde ons, met geschrokken trekken op haar gezicht, dat niet te doen.
"Sinterklaas is ook oud en ik heb een witte baard, zie je dat?" vroeg Peter.
Het jongetje ging naar Peter en vroeg of hij aan zijn baard mocht voelen. Natuurlijk mocht dat en het ventje plukte aan de gezichtsbeharing en aaide over Peters wang.
"Zie je, mijn baard is wit met een beetje grijs."
"Op jouw borst en buik ook," antwoordde het jongetje, terwijl zijn handje over het overhemd van Peter gleed.
Probleem was opgelost en oma keek ons dankbaar aan.
Ik ben benieuwd wat het ventje volgende week zondag te vragen of te zeggen heeft, na nogmaals een uitleg van zijn grootouders.
Nota: zo'n spontaan ventje kun je toch niet kwalijk nemen dat hij zo'n uitspraak doet. In sprookjes zijn vrouwen met een stok altijd oeroud!
feedback van andere lezers- pieter
Henny,
Dat is lang geleden.
Kom maar gauw terug met een verhaal of gedicht.
Vriendelijke groet,
Pieter.
PS Inderdaad de titel is een vondst. Een 'trouvaille' zouden de Fransen zeggen.
(als ik het tenminste goed onthouden heb.)
henny: Wie weet, ooit, Pieter. Nu nog even druk met andere dingen, maar ik vind het wel leuk dat je reageerde. - Mephistopheles
Leuk stukje. En hij zal dat wel niet slecht bedoelen. Misschien is het inderdaad de schuld van sprookjes...
henny: Hij bedoelde het zeker niet slecht. Gewoon een spontaan ventje. Vandaag heb ik links aan de grootouders gegeven, zodat ze dit verhaaltje kunnen lezen en de reacties kunnen bekijken. Daar waren ze heel blij mee. - Mistaker
Grappig, zowel het verhaal als het ventje. Een collega van me vertelde me ooit het volgende verhaal: ooit liep ze stage in een kleuterklas. Ze werd nogal gepest met haar mannelijk uiterlijk en op een gegeven moment zei een kleuter: juf Ellen is geen meisje. De juf van de klas, haar mentrix, wilde meteen ingrijpen maar Ellen zei: wacht even, ik wil weten wat ze me dán vindt. Waarop dat meisje antwoordde: juf Ellen is een mevrouw.
Liefs,
Greta
henny: Zo zie je maar. Kinderen bedoelen het vaak niet verkeerd en zeggen dingen oprecht. Goed dat Ellen de kleuter liet uitspreken. (y) - lin
Vooral die titel is een vondst!
heel leuk verhaal.
Die spontaniteit van de kinderen maak ik dagelijks van nabij mee als juf op de basisschool! Gr, lin
henny: Hahaha! Mensen met een stok, zijn toch stokoud, voor kinderen. Daarom kwam die titel zo in mij op. Ik vond, door die spontaniteit het een verhaaltje waard. Fijn dat je even kwam lezen. {} - Hoeselaar
Kinderen hebben een heel spontane kijk op hun directe omgeving, ze associeren dan ook alles navanhand hun eigen nog niet ontdekte leefwereldje.
Willy
henny: Dat is zeker zo en zo ontdekken ze ook de belevingswereld. - aquaangel
xx
henny: Dank je!
xx - eisenik
gezellig tafereel
henny: Ja, ik vond het ook leuk om te schrijven.
Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen. Totale score: 13Uitstekend:   1 stem(men), 100%Goed: 0 stem(men), 0%Niet goed: 0 stem(men), 0%totaal 1 stem(men) |
