naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

te weinig

door Vlinderman

bij de ondergang later
na het verdampen van al het water
en jij met je droge mond gestorven
geen woorden meer uit kan kramen

daar zal ik op je wachten
nog enkele jaren van hier
een jong leven nog te vormen
voorbereiding op een levensslot

dat je dan tranen zal huilen
uitgekristaliseerde hoopjes zout
en vergiffenis zoeken, eindelijk
op dan toch kapotgesteunde knieën

voorspel ik nietsontziende doofheid
geselende toorn en rechte gramschap
en de rekening voor wat jij nooit
met jouw leven bent aangegaan

feedback van andere lezers

• ivo
  een hard gedicht met een inhoud die ik niet kan delen,
  Telkens weer anders de stijl en de wijze waarop ...
  
  Vlinderman: Ik blijf experimenteren, Ivo, en jullie blijven mijn beoordelaars. En ik vind het fantastisch hoe jullie dat blijven doen. En ook al hink ik vaak achterop, ik blijf mijn best doen om het te retourneren.
• miepe
  ai!
  wat een hoop gevoelens
  ai!
  
  (maar héél mooi, sprekend niet enkel boekdelen)
  Vlinderman: Ik moet spontaan denken aan heelder encyclopedieën, Miepe ;) En is een dichter geen vertolker van zijn emoties aan vreemden?
• RolandBergeys
  Sombere, mooi geschreven beelden.
  Vlinderman: Dat lees ik graag, dat van dat 'mooi geschreven', Roland. En ja, soms ben ik al eens somber (alhoewel, de laatste maanden het eerder somber is)...
• ERWEE
  Hard maar ook zeer waar.
  Vlinderman: Het lijkt me iets des mensen, Erwee...
• teevee
  Het klinkt als beschuldiging
  en zoete wraak
  Vlinderman: Beschuldiging ja, zoet wraak nee. Het is een moeilijke oefening tussen denken en doen, als dichter kan ik gelukkig nog een middenpad bewandelen...
• mistral
  als smeulende haat die zich bij voorbaat verkneukeld op de toekomst... zucht .... zou het niet willen voelen :(
  Vlinderman: Hm, verkneukelen is niet echt het woord, maar je hebt de toon goed gevat hier, Mistral ;)
• simon_stevens
  ik zie hier woede in, maar ook liefde...
  Je zal er toch zijn, ondanks de domheid van een geliefde.
  Je zal wachten, en laat de -wie niet horen wil, moet voelen- galmen in de wind van de tijd.
  Jouw levenservaring woog niet op tegen het het beter weten.
  En enkel de jaren zullen het leren... hoop je.
  En je zal wachten.
  
  Mooi !!
  
  groeten
  
  Vlinderman: Een analyse doorheen de regels, doorheen de woede, doorheen de pijn, ja, Steven, je bent een lezer naar mijn hart! Bedankt!
• aquaangel
  met een fluwelenrand xx
  Vlinderman: Fluwelen rand voor wie het zo wil voelen, Angélique ;)
• SabineLuypaert
  de uitstekend voor vooral de twee laatste strofen die me nogal hard in de hersenpan sloegen (smile) (sjans dat het niet op mij slaagt)
  Vlinderman: De laatste twee strofen brengen jou al lezeres dan uiteraard alle nodige hulde (de eersten verontschuldigen zich voor het niet aanslaan)
• eric
  Cynisch hard, maar van mij mag het. Had een teken van verzoening verwacht op het einde, maar da's enkel maar mijn mening.
  
  Knap, Frans!
  Vlinderman: De verzoening is er, Eric, in het feit dat ondanks alles op het einde er iemand aanwezig zal zijn, als vriend. Het is immers niet de vriend die zich zal verkneukelen in alle veroordelingen en zo.
• Lucky
  een harde vlinder
  Vlinderman: Yep, komt daar maar een rondje mee boksen :-D
• Bors (mentor)
  Het roept bij mij een beeld op van de almachtige en 'de rekenschap komt later wel'. (Het laatste oordeel).
  
  Eén van de betere gedichten sedert lang op deze site! Dit is af.
  
  Groeten, Bors
  Vlinderman: Bors, je doet me teveel eer. Er zijn heel wat fraaie gedichten op deze site. Dat is ook de reden dat ik hier blijf hangen en ook fb geef (zij het niet altijd). Toch bedankt. En ja, het laatste oordeel, het zit erin, al zie ik het dan een tikkeltje anders. Het zal niet die Hij zijn die dat velt, dan wel al wie ooit naast de zijde van 'betichte' heeft gestaan.
• wim_veen
  daar waar het beeld begint
  bv
  zoutkristallen (verdriet)
  kapotte knieën (slaafs)
  droge mond (dorst, verlangen?)
  verdampend water (droogte, ontbering?)
  
  ...begint ook het gedicht
  Die lijn zou je nog verder mogen doortrekken, vind ik
  Je mag nog meer beelden maken
  Vlinderman: Men heeft me ooit verweten twee gedichten in één te schrijven. Ik ben erin geminderd. Teveel beelden valt daar volgens mij ook onder, dus beperk ik mezelf ook daarin. Maar ik begrijp wat je bedoelt. En jouw vertaling van mijn woorden vind ik ronduit schitterend. Ik hoop jou nog vaak onder mijn gedichten tegen te mogen komen, ook als het met scherpe kritiek zou zijn. Bedankt, Wim.
• lichtje
  wat een kracht zet je hier neer Frans :)
  Vlinderman: Emotie is een kracht die niemand kan ontkennen, Lichtje ;) X