< terug
Twee oktober2004 Het kon niet waar zijn
In een wespennest van verkeer.
Ons hart stond allemaal even stil
Maar dat van jou… is blijven stil staan
Ik weet niet welke weg je nu gaat,
Ik hoop…
Dat je die weg, gevonden hebt.
Waar de anderen
je zijn voorgegaan.
Bruisend en vol plannen.
In wind, in regen…
Niets hield je tegen.
Je leefde op volle kracht.
Dit…dit was totaal onverwacht.
Nu is er een stilte
zo donker als de nacht.
Laat ons het bruisen…
Het bruisen van jouw kracht.
Voor altijd in ons hart.
Mijn neef Bert; vierentwintig jaar.
geschreven oktober2004 er is een stukje bij (afscheidprentje)
feedback van andere lezers- muis
Vooral de tweede strofe is heel krachtig en aangrijpend. De eerste wat minder maar die mag er toch zijn.
Een heel mooi stukje op het afscheidsprentje.
Graag gelezen libo
groetjes libo: daaaaankje muiske het doet mij goeg ik laat het aan mijn broer lezen
slaapwel h? libo - Innerchild
Het moet verschrikkelijk zijn wanneer je zoiets meemaakt. Het laat altijd diepe sporen na. Goed dat je dit hebt kunnen verwoorden. libo: ja het was zwaar er zijn er bij ons nog drie dood gereden13 15 16jaar
liefs libo - SabineLuypaert
hgeel aangrijpende tekst (toch vraag ik me af waarom je van 'je' naar u gaat) libo: sabbeke ik heb er( je )van gemaakt het is beter 't pakt mij elke keer hoor
liefs livina - ivo
dit behoeft idd geen score, enkel emotie ...
en medeleven voor hen die dagdagelijks dit kruis meedragen ..
libo: vele hebben zo n kruis, wij hebben er zo vier
met leifs libo - RolandBergeys
Schrijnend, erg, mooi dat je er dit over kan schrijven. libo: ja nu kan ik het
liefs libo - werner
mooi van je afgeschreven libo: het doet wel goed nu
groetekes libo - Ivan_Grud
Pijnlijk mooi,vr/gr Ivan libo: dank je en groetekes libo - Lucky
aangrijpend... libo: het is wel een beetje teveel hoor
groetekes libo
|