Volg ons op facebook
|
< terug
Verpletterend
Wanneer vrouwen alles ontziend mijmeren
en hun dromen liefkozen, om daarna zichzelf
te bezondigen aan de eindeloosheid van hunker
en vervolgens urenlang gespannen verrukt zijn
van die geheime blik die hun luchtruim kliefde
dan herbergen zij hun gouden toekomst
tussen ochtendnevel en de geruisloze oorsprong
waar dagdagelijks een gouden knipoog
de verblijfsvergunning van hun hart
aan een droom ophangt tot
de volheid van het echte gevoel
hen tot thuiskomen dwingt
feedback van andere lezers- louisaatje
Hoe ik me hierbij voel? Cfr titel -end +d
SabineLuypaert: oi, vergeef me, dat was niet meteen de bedoeling zenne
heel dank ej wel (smile) - muis
Een machtig gedicht Sabine en idd verpletterend:)
groetjes
SabineLuypaert: floepte er zo uit, heel raar was dat. Heel dank je wel muisje (smile) - Ghislaine
Simply the master.
SabineLuypaert: (smile) heeeeeeeeeeeel dank je wel :-d - lin
Fraaie gedachtengang, waar ik toch een kleine vraagteken zet bij 'niets ontziend' omdat ik dat niet zo vind passen bij mijmeren. Kun je ook "alles ontziend" mijmeren? ;)
SabineLuypaert: en je hebt gelijk (zoen) klinkt inderdaad positiever en tkomt op tzelfde neer - rob
Naar Ruigoord geweest? ;-))
SabineLuypaert: ikke niet zenne (smile) khad hier andere koetjes te melken he hahahah - kapiteinsebbos
h??l knap!
comme toujours, toujours mon amour!
dikke knuffels,
xxxx
ps: ik kan niet verder met je zin :-)
SabineLuypaert: hallo kapiteintje, heel dank je wel (smile)
laat dienen zin maar liggend rijpen he, daar zit niemand achter toch? - teevee
't Is zo simpel verdorie!
Had ik dat allemaal voorzien
dat een knipoog zoveel deed
stopte ik per dag niet bij tien!
SabineLuypaert: aiaia, wie weet wat ge allemaal gemist hebt (smile) maar 't is nog niet te laat om over die tien te gaan nu he ;) als verwitigd mensje en zo :-d - Ivan_Grud
en hen wederom met bijde voeten op de grond plaatste, toch??
heel sterk gedicht, een blik in het innerlijke van het (zwakke??) geslacht, vr/gr Ivan
SabineLuypaert: zwak??? komt sterk in't verweer zenne hahaha, die voetjes horen altijd op die grond te zijn he, anders komen er vodden van zoals ze dat hier zeggen (smile) heel dank je wel - gono
Ik heb het in ??n lange zin gelezen.............
SabineLuypaert: kheb het bijkanst in ene lange geschreven (smile) heel groot bedankt zenne - stater
goed en aansprekend gedicht, Sabientje.. maar denk hier en daar aan de (vari?rende) volgorde van zinsneden en een enkele overbodigheid.. pfff.. ;-)
SabineLuypaert: deze was (in tegenstelling tot mijn normale zijn, een ineenrukkerigheid (smile) op papier (heel raar), ik ga die enkele overbodigheid eens opsnorren zie (smile) en dan beetje zinssneden (maar deze versie hou ik ook hoor, is overwinninkje op mezelf) dank u lieve mentor (smile) - bragt
waar (ogen)blikken al niet toe in staat zijn. Al zien die oorzakelijke blikken de thuiskomst niet. Het verpletterende ontgaat mij, als blikkengooiende doch 'onschuldige' man.
SabineLuypaert: het verpletterende zit hem in't besef van voetjes weer op de grond he (met dat thuiskomen) maar onschuldig blikken gooiende man???? klinkt naar veel suiker in de koffie zenne (smile) heel dank je wel voor je leuke reactie - ivo
knap hoor, zelfkennis is begin van alle wijsheid *smile*
SabineLuypaert: (smile) ze zeggen dat he hahah (nu hopen dat het waar is ;)) klaat iets weten, dank je Lucky - RolandBergeys
Heel knap!
SabineLuypaert: heel dank je wel Roland (smile) - miepe
heb het drie keer gelezen en las drie keer iets anders
ggg!
SabineLuypaert: echt??? da gaak ook nekeer proberen zie (smile) hel dank je wel Miepje - Aramis
wat een zin ! Helemaal buiten adem van dat vrouwmens proberen te volgen ...
SabineLuypaert: haja, niet vrouw voor niets he (dat komt er van als ze mij eerst nen halven dag doen zwijgen he hahaha)
merciekes zenne (hedde uwen asem al terug?) - Lucky
ooooooooooooo
SabineLuypaert: svreed he, loop maar rond met zulke zinnen he en geen papierke in de buurt ;))
dank je Lucky (smile) - Hoeselaar
Wat er niet allemaal in die vrouwenhoofdjes afspeelt
SabineLuypaert: erg he, ik stel me soms ook vragen daarover hoor ;) maar dat doe ik jullie niet aan om die hier te zetten (smile) lief he ;)) - wim_veen
Verpletterend
Als ik zou uitweiden, je mag altijd stukken overslaan. 
Als ik de titel lees graaf ik me in, span een prikkeldraadversperring, stapel zandzakken tegen wanden van slijk en klei. Kortom, ik bereid me voor op een slagveld, een tank die op rupsbanden het asfalt scheurt, terwijl er kogels afketsen op zijn pantser. Ik overdrijf maar weer eens?Verpletterend heeft een dubbele lading, het kan ook over iets overweldigends, iets overrompelends gaan, zo blijkt wanneer ik de tedere eerste regel lees.
Wanneer vrouwen alles ontziend mijmeren
en hun dromen liefkozen, om daarna zichzelf
te bezondigen aan de eindeloosheid van hunker
en vervolgens urenlang gespannen verrukt zijn
van die geheime blik die hun luchtruim kliefde
Vrouwen ontzien alles, ze willen geen haar krenken, geen vlindervleugel kreuken, geen keverschild plooien. Vrouwen willen alles sparen. Terwijl ze met fluwelen handschoenen hun omgeving sparen mijmeren ze. Ik wou dat alle vrouwen zo teder waren als jij het hier schetst. Ze liefkozen hun dromen. Hier neem je een ijle vlucht. Ik zou ?koesteren? boven ?liefkozen? verkiezen, omdat je een droom niet streelt, omhelst, knuffelt, tongkust of wild berijdt. Maar het zijn jouw dromen, dus als jij ze wil liefkozen, dan zal ik dat niet verhinderen. Je blijft wel duidelijk. Daarvoor alleen al geef ik applaus. Na de liefkozing die misschien wel uitmondt in de schokgolf van een orgasme, bezondigen ze zich aan de eindeloosheid van hunker. Hier reikt jouw droom wel erg ver, maar het kan. In dromen mag het. Een eindeloze hunker. Mooi woord?hunker. Terwijl ik dit lees, vraag ik me af?
Jammer genoeg kent de hunker meestal wel een einde, de vervulling. De vervulling dooft de hunker en maakt ruimte voor nieuwe hunker. ?Hunker is de hel.? geloven de boeddhisten. Dan gaat de hunker over in urenlang gespannen verrukt zijn. Oeps. Daar brandt er een stop door. Kortsluiting. Hier ga je volgens mij toch even uit de bocht, even maar. Hoe kan je na die hunker ook nog eens uren verrukt zijn? Hoe hou je dat vol? Toch alleen maar als je een lijn coke snuift en aan tantra doet en paddestoelen en spacecake schrokt? Nee?
Waarschijnlijk ben ik te nuchter en te aards om dit te geloven.
Een geheime blik klieft het luchtruim. Toch wil ik een poging doen om de zweefvlucht te volgen. Hier maak je het raadsel groter. De geheime blik. Het kwade oog? God ziet u? Ik vind dat deze regel prachtig klinkt. Ik zie even de vertakte vork, de schicht die uit een bolle wolk naar een kruin duikt.
dan herbergen zij hun gouden toekomst
tussen ochtendnevel en de geruisloze oorsprong
waar dagdagelijks een gouden knipoog
de verblijfsvergunning van hun hart
aan een droom ophangt tot
de volheid van het echte gevoel
hen tot thuiskomen dwingt
Waren alle vrouwen maar zo beloftevol als jij ze schetst. De toekomst is van het edelste metaal, opgedolven uit de holle aders in de aardkorst. Het glanst als het verenkleed van de fazant. En ja, ik geef het toe, ook ik ben door goudkoorts bezeten. Ik zou verwachten dat ze hun herberg iets dichter bij huis zouden neerpoten of uit te grond stampen, maar nee, tussen de ochtendnevel en de geruisloze oorsprong. Waar zou de geruisloze oorsprong liggen? Wat zou het zijn? Het allereerste begin? De tuin van Eden voor God Adam ophoestte? In een ongerepte bron? Waar? Wat? Ik vind het allemaal heel mooi en fraai wat je schrijft maar ik kan niet zo hoog zweven, zo ver draven zonder te vrezen voor de val, de smak, de bom die alles versplintert, vergruist, die de elfen en de prinses en de nimfen en de fee?n uit het sprookje uiteen doen spatten. Maar ik ben dan ook een wantrouwig mens die me nooit te ver waag in de droom. Geen zeepbel zonder naald. Het getuigt van moed dat je deze zweefvlucht volhoudt. In die grote onbekende, de geruisloze oorsprong, kan een knipoog de verblijfsvergunning van hun hart aan een droom ophangen?Nu naderen we de troonzaal van het dromenpaleis. Mooie vondst vind ik de verblijfsvergunning van het hart. Daar duikt even een ?aards? element op. Zou je meer mogen doen. Ik slaag er met mijn boerenverstand niet in om een knipoog aan een droom op te hangen. Met geen katrol, geen takel, geen anker, geen klauw kan ik die knipoog vastgrijpen, vastknopen en ophangen. Het lukt me niet. De knipoog is natuurlijk wel een mooie metafoor voor de flirt, het hachelijke spel, het feest van de mogelijkheden. Maar waarom zou je een knipoog ophangen? Zo vraag ik me ook af wat je bedoelt met de ?volheid van het echte gevoel?? Is dat niet wat vaag of eis ik te veel? Zet je dan de sluispoort van de buik niet te wijd open? Het zijn maar vragen.
Uiteindelijk zijn de vrouwen (onder dwang) thuis gekomen. Dat vind ik dan weer een opluchting, fluistert de man in mij.
Ondanks mijn lastige vragen toch graag gelezen
SabineLuypaert: wat een hemelse reactie om te vinden zeg, mag ik je uitermate groot bedanken. Ik begrijp je probleempunten (smile) heel goed, (moest met sommigen alchen ook die spacekace zin en zo), maar je beschrijft in feite erg geod wat ik bedoelde. Tgaat over een zinneflirt met een hemels persoon (ja altijd met twee he) maar een van de twee beseft het niet, en de ander heeft enerzijds alle troeven en anderzijds de schrik, liever (laf) hopen en dromen en te bloot geven en dan neusdomperen (of zoiets) hoewel alle blikken en momenten het tegendeel bewijzen, ondanks alles blijft die persoon geankerd in dat hart (onbeperkte verblijfsvergunning) het volle gevoel staat voor 'alles op alles' en het liefkoze, ga ik behouden, want het is voor mij een iets intensere betekenis voor wat ik hier tracht te zetten. Het thuiskiomen staat voor 'tot de realiteit' en met de voetjes na zweefvlucht terug landen' maar al bij al gaat het over een klaar en realistsich persoon hoor, gene zwever zoals ze dat hier zeggen (hoewel het voorgaande eerst iets anders deed vermoeden) die geruisloze oorsprong staat inderdaad voor het allereerste borrelbesef net voor het luidop denken. met die knipoog begrijp ik je, maar kan het niet anders zeggen, hou het dus op dichterlijke vrijheid daar (smile) vergeef,
nogmaals dank enne met klein psje, is niet autobio (nooit geweten dat in de man ook een man fluisterde, geeft gelijk weer mooi beeld zie (smile) - vladimier
Ik hou het iets korter ; twee punten, en dik verdiend!
SabineLuypaert: heel dank je wel (smile)
|
