|
< terug
Wanhoop
Als een sluipend gif groeit de leegte in mij,
Telkens ik je ongelukkig zie, zo zonder lach;
Wanneer ik je droefheid zie zo van dichtbij
Voel ik je sombere blik op mij als een klacht.
Heel graag zou ik je horen lachen van blijheid
En zien hoe je zonder schrik door 't leven gaat.
Ik verlang zo dat je oog hebt voor de waarheid
En inziet dat mijn liefde voor jou nooit vergaat.
Waarom toch blijf je steeds alleen maar bang?
Bevreesd voor mensen, jezelf en voor het leven.
De ontwrichting van je geest duurt reeds te lang
Je onberekenbaarheid doet me het ergste vrezen.
(Heldergem, 5 februari 2007)
feedback van andere lezers- ivo
het hobbelt in het lezen en de vaart is eruit maar de boodschap kan me wel bekoren en daarom ook mijn 'goed'
Julien_Maleur: dank Ivo
JM - Ulrike
De eerste paragraaf is heel erg mooi verwoord, po?tisch! Wat volgt vind ik persoonlijk minder qua stijl...
Julien_Maleur: Bedankt Ulrike. IK heb me niet erg om de stijl bekommerd, wel om het overbrengen van mijn gevoelens.
groeten
JM - SabineLuypaert
lijkt of ik twee verschillende emoties zie
al wat je noetm en dan onberekenbaarheid:o hoeft niet meteen in die lijn te liggen denk ik dan
Julien_Maleur: Bedankt voor je fb. Het kon niet anders. Indien dit een film was, dan zou hij worden aangekondigd als een 'waar gebeurd verhaal'
groeten
JM - lucky
voor mij hobbelt het ook zoals een boemeltrein
maar lees wel wat je wil zeggen
groetjes
Julien_Maleur: Wat is hobbelen? Dat het niet vlot leest. Je moet eerst de inhoud zeer goed aanvoelen, je open stellen voor diezelfde gevoelens van verwachting, hoop en wanhoop, verdriet. Als je je volledig inleeft en begrijpt, dan zal het lezen zonder hobbelen gaan.
Zie ook mijn reactie bij Sabine Luypaert.
groeten
JM - thiefenthal
dat gehobbel komt omdat je te veel vasthangt aan vormen. ook is het niet vanzelfsprekend om zo'n stilleven weer te geven met woorden. toch een verdienstelijke poging daar in heldergem waar het licht goed is (bene lux)
Julien_Maleur: zie mijn commentaar op fb van Lucky mbt hobbelen.
groetjes
JM - littlefairytale
Er zit ook hier geen echte lijn in wat je schrijft. Je wil teveel gedachten in een dicht stoppen en haalt daardoor vaak dezelfde zaken aan in net iets anders opgestelde woorden.
groet, tine
Julien_Maleur: Ik denk dat de lezer de rode draad in mijn gedicht moet ontdekken. Is misschien moeilijk als men nooit met dergelijke gevoelens is geconfronteerd. Zie ook mijn commentaar bij fb van andere lezers.
groeten
JM
|
