< terug
Mogilino Kampf
Mogilino Kampf
ik heb noch hart noch ziel meer
deze beide zijn weggeveegd
achter de deuren toen jij me achterliet
was mijn bloed zo dun dat liefde wegebde
wenen ken ik niet meer
enkel het huilen van lotgenoten
doet me af en toe dwalen
tussen muren afgeschraapt met bot en vel
eten wordt mij gegeven, als ik het ooit zien zal
monotoon als het zonlicht wederom dag brengt
kan ik nog verder leven, nu de wereld mij aanstaart
denken dat ik hen danken mag
om me te laten slapen, in een warm bed
armen rondom mij, gevoelens die ik nooit meer kennen zal
wat is de wereld kort van zicht
Europese burger, dat ook ik ben
zij klein en vergeten
Werner
feedback van andere lezers- Friedrich
heel bevreemdend, doet een mens nadenken.
Greetz
Friedrich Rolleke: Ja Friedrich idd
een mens zou zo op vakantie gaan
een Europees land, Hongarije, Bulgarije, de naam Sofia zegt een ander plaatje - lucky
... Rolleke: Dank je ;-) - Billie
Hartverscheurend als de beelden waren..... nog niet half zo hartverscheurend als de werkelijkheid... Dante's hel... Rolleke: Je zegt daar al zoiets..
Als Europa nog eens in eigen boezem kijkt.. - ivo
het verdriet van het individu in het grote technische - haast mallemolen dat - geen mensen kent .. Rolleke: Ja Ivo verschillende jaren heeft men dit al aan de kaak gesteld..
ik heb het toen nog gevolg via BBC...
en nu zie je dat het nog bestaat... :-( - SabineLuypaert
is een slik gedicht, (maar dat liet de titel al vermoeden) wel vraag ik me af waarom je 'aanstaarde' zet en niet aanstaart? De rest (buiten de eerste strofe) is tt, en het is ook sterker in tt. Deze zin is uit het sfeerbeeld getrokken ook nog eens een knalzin -->was mijn bloed zo dun dat liefde wegebde Rolleke: Sabineke ik heb het reeds aangfepast ;-) bedankt.
en mercikes voor de lof... :-)
|