< terug
ons ma
een blik op de kalender trok een streep van weemoed
geen taart hoeft nog gebakken, geen gift gekocht
ach, ik wou dat ik je verjaardag nog eens vieren mocht
jij over je cadeaus gebogen en onze deemoed
als je jaarlijks dezelfde boutade pleegde
het mooiste geschenk dat een moeder krijgen kan
is niet al die verpakte leegte
maar de dankbaarheid van haar kind
hoe hard moet ik je wel missen als de herinnering
aan je vermaningen geen wrevel meer oproept
feedback van andere lezers- marrik
Als verdriet toch eens niet bestond.....
Mooi.
marrik louisaatje: thnx! - innerchild
"hoe hard moet ik je wel missen als de herinnering
aan je vermaningen geen wrevel meer oproept"
Awel, louisaatje, dat vraag ik me ook af !
Waarom, waarom, waarom ... (ben ik zo koppig als een ezel !)
Straks is het te laat ... louisaatje: een fb die ik niet helemaal begrijp tenzij je bedoelt dat je moeder nog leeft en je je soms ergert. - kalendergedicht
Mijn moeder leeft idd nog ... en er is nogal wat ergernis ...
;-) / Inner louisaatje: vandaar.... - dichtduvel
ja, een ma is onvervangbaar, grtz, j - alie_jankind
het leest als een herinnering ...
De laatste strofe lijkt het gedicht weer even in het heden te zetten, alsof de vermaningen er nog zijn ...
Maar misschien heb je het ook over het laagje dat nu nog diep zit, maar ook zal slijten in de herinnering.
groeten - aquaangel
kus voor deze dag xx louisaatje: kusje terug - matahari
Heel mooi gedicht innerchild !
liefs van matahari louisaatje: eh, Louisaatje undercover....;-) - teevee
Wat moeder eigenlijk is
dat merk je
als moeder
niet meer moeder is louisaatje: idd!
|