Volg ons op facebook
|
< terug
gastheer voor onbepaalde duur
een parasiet, dat ben jij
soort ongewenst bezoek waarvan einde
niet gekend is
zelfs je binnenkomen blijft me een raadsel
wanneer op welke wijze en waarom ik uit vele ander
maakt me woest
wie mag ik beschuldigen
oorzaak van je vernietigende kracht in mij
al is het een zondebok, het moet gezegd
ik heb mijn lichaam lief
als kind, ouder en toekomstig groot tegelijk
maar het zit hem in het slot
de vitale hoop dat ooit echt te mogen zijn
feedback van andere lezers- matahari
Geduld het komt wel, maar niet pijnloos.
liefs matahari jamal: in dit werk zitten verschillende personages met elk een eigen beleving doch met dezelfde wens... heb het vandaag geschreven na een heerlijk maar ook intens bezoek aan mijn vader. uit grote zorg voor mijn broer, die overduidelijk worstelt met z'n verleden, spraken we over mogelijke oplossingen om hem van het nog niet verslaafd zijn aan alcohol en over de schreef verslaafd aan het gokken.... en weet je wat heel gek is? ook mijn vader kon vroeger de kaarten niet lossen, hij verloor zijn gezin eraan...
anderzijds schrijf ik in deze ook het 'patroon' van mijn moeder die nog steeds in haar kindergedachten zit en zich nog steeds afvraagt wanneer ze haar kindertijd vergeten kan...
ik kan nog doorgaan mijn lieve matahari maar je sluit
wondermooi af in je feedback.....niet pijnloos.
xxx - teevee
Dit is niet
niemandalle
misschien
't sleuteltje gevallen? jamal: help me teevee want ik begrijp hem niet helemaal....sorry misschien ligt het aan het uur (01.00uur) of is mijn verstand weg...
toch bedankt voor het 'raadseltje' haha
groeten - Magdalena
geen idee of ik correct begrijp waar jij het persoonlijk over hebt
maar mij persoonlijk grijpt het aan,
omdat ik gisteren en eergisteren blij was dat ik 'schrijven' vond als uitlaatklep voor een woede en haat waartoe ik mezelf 'normaal' niet in staat acht (die stukjes publiceer ik hier niet: ze gaan enkel het daglicht zien als ze ingebet zijn in een volledig boek met draagkracht :):) )
'vernietigende kracht'... ik kan aardbevingen met een 9 op de schaal van Richter produceren innerlijk...
XXXX jamal: dan zal ik maar afwachten tot ik die draagkracht lees....
schrijven is mijn therapeut, psycholoog, beste vriend...
over aardbevingen gesproken, in een ver verleden was ik dat ook
totdat ik besefte hoeveel schade mijn beving berokkende, meestal aan degene die het totaal niet verdiende....bovendien was het geen 'gezonde' manier van verwerken.
zie mijn reactie op Matahari voor meer achtergrond.
veel succes met je 'schrijven' Karine!
xxx - yellow
Ik denk dat iedereen wel al eens parasieten te verwerken kreeg,
enkel met eigen kracht kon ik ze wegjagen,
al was het maar voor even,
het geloof in mezelf is gebleven
en sinds kort sta ik erboven,
groetjes,
Marc
(wederom een diepgaand schrijven Jamal en een mooie jaarsovergang gewenst) jamal: dat is zonder twijfel zo Marc.... de een wat groter en venijniger dan de ander maar elk kan dit enkel overwinnen met eigen kracht. het is jou overduidelijk gelukt, mij en nog vele anderen. dus ik geloof dat als hij in zichzelf gelooft hij hier zeker uit komt, groeit....
dank je voor het delen
groeten,
Jamal - marrik
Een ieder heeft van die ongenode gasten.Hetzij eigen, hetzij van bekende.Het zijn de dingen waar een ieder mee worstelt.Zij horen bij de manden vol sentiment.
Heel mooi weergegeven.
En werkelijk een héél rijk 2009 toegewenst
Marcel jamal: ze horen bij de manden vol sentiment.....leuke beeldspraak waarin veel waarheid....
ik wens jou en je dierbaren een gezond en intens gelukkig leven
jamal - b_engel
stilmakend Jamal!
met veel respect gelezen en herlezen
er zit zo veel gevoel in.
ik voel je woede en pijn... een beetje wanhoop bijna en veel machteloosheid.
ben bewegingsloos en stil van jou schrijven.
Liefs
jamal: je plaatst de juiste woorden, mijn intrinsieke beleving, Dominique
vooral omdat ik jaaaaaaren me helemaal als 'vaderfiguur' hebt gepositioneerd en hem uit een REUZEBRAND heb geholpen...eindelijk blij dat hij zijn gezinnetje heeft en al jaren aan het werk is, komt dit naar de oppervlakte... geloof me, dat is inderdaad om bewegingsloos van te worden....
maar ik ben hoopvol, positief ingesteld maar niet meer 'dom'...
ben vader van twee kinderen en hij is mijn broer. hier ligt een wereld van verschil tussen.... hij kan geholpen worden, als hij wil...
xxx
dank je
|