< terug
innige deelneming
vandaag,
tussen het drukke
van het banale
stond mijn tijd
even stil
weemoed deed in mij
het gevoel ontluiken
van verdriet
dat herinneringen
laat dijen
aan een vriend
die niet meer is
afscheid nemen
van iemand
is als een punt
aan een onafgemaakte zin
hoe kan de zin
van haar leven
nog verder iets betekenen
zonder dat wij afbreuk doen
van wie zij was
door het respect
in verdriet te accepteren
telkens in onze weemoed
haar herinnering
in ons wekt
feedback van andere lezers- alie_jankind
mooi!!
groeten ivo: bedankt - koyaanisqatsi
weer eentje (met commentaar) zonder woorden ivo: bedankt Koya ... - secret
de stilte hier thuis was al groot
beleefde hem even intenser
liefs ivo: oeps is het zo stil bij je? hoe komt dit ?
bedankt - jan
ik herken het gevoel
grtzzz ivo: bedankt jan - manono
Heel fijn beschreven. ivo: bedankt manono .. - Liesje
Voor ons allen wel herkenbaar, denk ik, maar weinigen slagen erin om het afscheid zo fragiel en mooi te verwoorden! ivo: bedankt Liesje ... - teevee
Ben vandaag naar de begrafenis geweest
van een leeftijdgenote die vroeger pochte
dat ze twee maanden ouder was dan ik
maar ik ben weer een dag verder!
ivo: zo is het vaak Teevee, leven is ook afscheid nemen van het leven, zowel geboorte als dood is voor elke mens hetzelfde lot, alleen weet haast niemand wanneer ... - KapiteinSeBBos
kan dit niet korter?
ivo: als je enkel wil lezen en niet wil begrijpen dan is het mss te lang ..
|