< terug
de noodzaak
Uit zijn lippen
ligt de hongersnood
te barsten -vragend
uit een gekrompen spraak
hij vraagt zich af
de wereld
wat je daar van kan meenemen
slechts een doorprikte zijkant ervan
de lijdensweg
een opklopbare knapzak
tot een troostbal
het paar dode dingen
waar je van leeft
het snijden in het overleven
van alles wat
maar geen luchtkastelen
gedroogde pezen bijtklaar
aangemaakte houten lonten
het scherp van de snee
een afgeknepen kaartje
van die ene vriend
een afscheidsbrief
het papiervodje - de weg terug
wat draagkracht
dat in het donker schrijft
en tot het beest verweest
het zwarte gat
dat grijpende vingers heeft
het verschil tussen mens en dier
hij spiegelt zich nog even
veegt het bloed van zijn zoekende ogen
legt zijn pellende huid af, schilt zich zichtbaar
spreidt het ijle in witgesteven lakens
en voegt zich bij het dode van zijn lichaam
het wurgen van de noodzaken
feedback van andere lezers- miepe
de lust der behoefte
is een drijfveer voor het leven
mo kijkt nu ne keer
met graagte gelezen en nu heb ik zelf ook weer grote trek - manono
Ik kan niet alles in het gedicht invullen of zien.
Misschien omdat ik die noodzaak me slechts kan voorstellen en ze nooit echt heb geleefd.
Ik moet ook denken aan de jonge kerel die in een onherbergzaam gebied wilde overleven (Canada), maar het niet gehaald heeft.
En dan weer twijfel ik of niet alle verzen metaforisch bedoeld zijn, dus ook 'gedroogde pezen' en 'aangemaakte houten lonten'.
Ik zou het wel graag willen weten. - bragt
hier heb ik verder geen woorden voor - ivo
ik volg braqt, de schoonheid vervat zonder dat ik het onder woorden kan brengen .. - killea
deeply affecting poetry, Manuel
xx
j - Liesje
bijzonder...
|