< terug
Het zwarte gat
M ag ik schuilen
IJ zig van de kou
N iet om te huilen
M aar onze navelstreng
O pnieuw gebruikend
E n mij daar voeden
D oor iets te begrijpen
E motie's door wroeten
R einiging stil ontluikend
D oorgronden onze binding
O ver de bloedband
O ntzichtbare draadjes
R egeren bij ondervinding
G root is de kracht
R oyaal,en toch gestrand
O nvermoeid doch dringend
N aderd het doorbreken van
D e levensstreng voor eeuwig
E n zonder ondervinding
N eem ik nu al afstand.
Hettie Jagt
feedback van andere lezers- jan
D en levensstreng voor eeuwig, ik zou 'de levensstreng' zetten.. hettie35: Dankjewel Jan je heb gelijk leest mooier,
groetjes Hettie - VUURKRACHT
graag gelezen! hettie35: Dankjewel ,
groetjes Hettie - Aramis
vaarwel moederkoek .... hettie35: Dankjewel en inderdaad vaarwel,
groetjes Hettie - julien_maleur
mooi gedaan
JM hettie35: Dankjewel
groetjes Hettie - bragt
speciaal en toch niet geforceerd
'O (n)zichtbare draadjes' zou ook kunnen
'doorwroeTen' ? hettie35: Dankjewel en inderdaad zou misschien beter zijn,
groetjes Hettie - manono
Prachtig gedicht, Hettie! hettie35: Dankje meis fijn dat je het zo leest,
groetjes Hettie - silvia
mooi Hettie maar maak je geen illusies : mijn moeder is 10 jaar geleden overleden en de navelstreng is er nog steeds...
groetjes hettie35: Je hebt gelijk Silvia ik denk de naweeén nog lang te voelen,
groetjes Hettie - GoNo2
Inderdaad, een speciaal gedicht! hettie35: Dankjewel fijn om te horen,
groetjes Hettie
|