< terug
tot het kind weer spreekt
Zie je hier nu staan
naar adem happen
al het argeloze vastgeroest
op een hoop wijsheden
als een blok aan je been
het zien en zwijgen
gedachteloos geworden
op te rapen als een pagode
van verloren gelegde tanden
al het snedige stukgevallen
op je voetstuk van het geijkte gelijk
dat niet verder meer draagt
dan een geringe schaduw
van wat je ooit geweest bent
elke wending of enige afloop
daarvan gaat op als een mens
die alles kwijt is
plompverloren
als bijna niets meer
in het blauw dat je verzuchtte
feedback van andere lezers- jan
supermooi gesproken dFish!
grtzz drebddronefish: Dank je zeer Jan!
groetjes - hettie35
Pffffffffffff wat een woorden en wat een waarheid,knap
groetjes Hettie - manono
Hoe je met het ouder worden, meer en meer afgestompt raakt, of je blijft in één of andere fase steken...
Zo begrijp ik het. - VUURKRACHT
dreb heeft even een dip
verlies van al wat is en was
aan zekerheid en waarden
goed zo dreb
tijd is rijp
om op te staan
en nieuwe richting
in te gaan
Raap je sprankels hout bijeen en steek je vuur weer aan dreb;
weet dat de lente is in zicht;
komaan, er tegenaan!
Goede moed!
Monique
- tessy
zorg dat het argeloze behouden blijft dreb, het is net het onbevangen zijn dat mensen mooi maakt. - killea
Isn't life grand?
xx
j - jack
Knap! - miepe
gevonden wantoestand haha
ook wat onwrikbaar is kan wel eens omvallen, wegrollen, verloren gaan
ploef het sop in - bragt
prachtig weemoedig ritme met rijke taal - lanseloot
Krachtig geschreven. Je titel is nog hoopvol, je gedicht iets minder, niet? Groetjes, Ann - JakobRo
prachtig en rijk gedicht.
|