naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

1 Mei

door anne

Het is stil
in de kamer
waar stoffige boekenplanken
vergeelde exemplaren stallen
foto's prijken in zwartwit
uit een tijd van dijk en wallen

het is stil
de wandklok tikt
hetzelfde ritme
doet haar eraan denken
dat er nog leven is
alleen niet meer zo lente
maar ook winters
gure winden en de dood
opnieuw die zwarte rook

fabrieken
verkleumde handen
gehuil van moeë kinderen
ook dat is wat het was
voor de stilte van nu
sterkte en troost
put ze uit haar gebeden
zelf verzonnen in nood
aan haar uitgevlogen kroost.

feedback van andere lezers

• alie_jankind
  herinnering aan arbeid lees ik
  
  mvgr
  anne: Dank je!
• Lucky
  mooi
  
  ik zou in de 1e strofe zin 1 en 2 samenvoegen
  en dit ook in de 2e strofe
  anne: Is wat lang uitgevallen hé, moest ook even terug gaan lezen, eentje uit de oudere doos alweer. Wat gaat de tijd snel hé, dank je en ik hou het in m'n achterhoofd. :-)
• hettie35
  Ontroerend mooi,
  groetjes Hettie
  anne: Dank je hettie35, als ik nu de arbeiders zie hoe die zwoegen, is er nog niet zoveel veranderd, het blijft vechten om de boterham en nu met de crisis, moet er aan denken, wat 1 mei eigenlijk betekent en nog steeds. grtjes en fijn we-end, anne.
• tessy
  In veel landen is het nog steeds realiteit, kinderen die uitgebuit worden.
  Een prachtig gedicht waar heel erg veel in zit.
  anne: Juist wat je hier zegt, die goedkope kleding die we kunnen kopen hier, is niet zomaar goedkoop, daar saan we te weinig bij stil. Ik ken enkele belgiche merken en tracht altijd te kijken naar wat er op het etiket staat, zo weet je waar de kleding gemaakt is en kan je iets of wat eraan doen. Maar dan nog gezwegen van het speelgoed en meer... nog steeds actueel zoals je zegt, dank je tessy voor je commentaar en het lezen, anne.
• manono
  Treffend verwoord, Anne!
  anne: Dank je manono, fijn we-end.
• Hoeselaar
  als ik dat hier las moest ik aan mijn eigen jeugd onder de oorlog denken. Ik woonde toen in Duistsland en werd door het Deutsche Kinderversand naar het toenmalige Neder Silezië gestuurd ver van m'n ouders vandaanWilly
  anne: Oh, dit doet me wat, jij weet echt hoe het was... dat vergeet je zeker nooit, gelukkig heb je het overleeft, kan me niet inbeelden wat een oorlog is, denk dat ik al zou sterven , gewoon van de angsten... . Grtjes Willy, anne.
• GoNo2
  Knap!
  anne: Dank je Noel!!
• teevee
  Vroeger moesten kinderen werken
  nu laten zij zich bedienen
  maar ik kan dan toch bemerken
  dat ze nu veel meer grienen
  anne: Hahah, juist ja, ze weten niet meer wat het is maar ooit zullen ze toch moeten werken om hun boterham te verdienen, denk daar vaak aan. ik hoop dat ik die van ons toch wat kan meegeven aan bagage en ze niet alles zomaar voorschotel. Grtjes, anne.
• silvia
  ik hoor de klok tikken Anne !
  mooi sfeerbeeld
  groetjes
  anne: Ja, zo die oude klokken, dat getik blijft hangen hé, dank je zeer!
• klaver4
  mooi evocatief! Beetje toch een intriest beeld van een uitgespeelde rol, zonder vervolg, herbronning. Pijnlijk beeldend neergezet.
  gr
  klaver4
  ps: beetje moeite met die zin die eindigt op lente
  anne: Er zit een heel ernstige kant aan maar voor vele ouderen is er de eenzaamheid, veel te weinig gekend. Ik bekijk het je opmerking, dank je.
• KapiteinSeBBos
  genoten!
  
  xxx
  anne: Dank je!