< terug
Bevlogen
Al sluipen de duivels op hun sokken
om een partij met mij te knokken
ik zal, moet, wil mijzelf
niet ontrouw zijn
Al slaat men mij blauw met stokken
geleerd van de mazelen en pokken
ik mag, zal, kan, mijn
zelfverraad niet zijn
liever bevlogen onverdoofd
liever met opgeheven hoofd
aanvaarden en vergeven
afwachten en overleven
dan aan de verleiding
van hellelisten
en zwavelduivelsbedrog
gekleineerd bezeerd bezwijken
liever roemloos lijken
dan mezelf niet oprecht
of niet meer echt
aan te kunnen kijken
feedback van andere lezers- killea
Dora you have outdone yourself, a devilishly super poem with lessons in abundance.
xx
j Dora: Thank you, is following part two of the story - tessy
Yess!!
Zo zie ik het ook helemaal Dora,je hebt dit prachtig onder woorden gebracht. Dora: Dank je wel, ja als je je eigen idee ontrouw wordt kun je slecht vragen of een ander het wil respecteren toch? - Kat
Kijk, dat is de ware mens eerlijk open en staat voor wat zij of hij zegt, de mens naar mijn hart maar dat wist je al! xxx Dora: Dank je, maar die duivel is vaak bijna onzichtbaar, werkt via de vreemdste mensen - GoNo2
Jezelf mogen zijn is een gunst
Jezelf blijven is een kunst! Dora: Dank je wel GoBo...
Heerlijk he? Ik ben uitgestoken
een waar kunstwerk aan het eind van mij
made and kept by me, out of the vette klei. - manono
Jezelf verloochenen is je zelf een doodsteek geven.
Sterk verwoord, Dora Dora: Dank je, ja als je jezelf al niet trouw bent, kun je maar beter meteen met een jute zak over je hoofd gaan lopen....
|