|
< terug
Het hagelt massochisten
Het nagelt
sneeuwvlokken aan onze kist
die niet meer zullen smelten
berekent
hagelstenen waar gal niet gist
verdriet ongezien niet te stelpen
spijkert
regendruppels aan loden pijpen
stelen we als individuelen
met zijn allen van velen
in het grote vergrijpen
draaien afzonderlijk rond
orkaant het massochist
alsof niemand wist
het gouden kalf
was altijd groot egoïst
slapen we de ogen toe
ik ben ik en ikke niet jij
het gezever over geloven moe
maar wie in Godsnaam zijn wij?
draven de zwartste grens voorbij
klonters van clusters, zo één hier
een andere eenling daar
broeders en zusters
wie verlangt er niet naar elkaar
feedback van andere lezers- Kat
Zoals altijd weet jij met woorden te spelen en tot een kern te komen! Knap! XXX
Dora: Dank je Poes... de egocentristen zitten aan de knoppen, maar we laten ons niet foppen... - Hoeselaar
Dit lijkt meer op een drama waaraan geen ontkomen is, gelukkig zijn niet alle wolken zwart en bestaat er nog een lachend hart
Willy
Dora: Net als het weer, wisselvalligheden in de donder en bliksemende sfeer, maar we blijven lachen Willy, dank je wel. - bessy
het leest als een tierelier en
de hagelsten slaan kopspijkers gaten in het gouden kalf
....waar blijven we als eenling....
grioetekus Bessy
Dora: Tierelieren we even samen, dank je wel Bessy. - Danvoieanne
Graag gelezen , Dora en slaapwel
Dora: Dank je wel Anne, goed geslapen?
|
