naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Nog één keer

door JakobRo

stroom herinneringen doet
gevoelens ontpoppen
rimpeltenen krijg ik ervan
koester mij

verdwaald ben ik het regent
angst in mijn overpeinzingen
ik zoek een warme hand
koester mij

ben rijk aan creaties
en schilder zee oogst mededogen
op suggestie afgesteld
koester mij

benauwend is het lijden
van mijn ademloze adem
ik sluit de dag en smeek
koester me nog één keer

feedback van andere lezers

• VUURKRACHT
  Benauwend is de adem doorheen je vlotte verzen!
• Lucky
  ik heb dit gedicht graag gelezen, mooi.
  Daarbij kan ik het niet onderdrukken om het te 'ontdekken' (vond ontleden schaamteloos vandaar ontdekken)
  
  wonderlijk hoe je de 2e strofe aanvangt
  en dan in de laatste regel me ipv mij net alsof je plots afstand neemt
• Mistaker
  Erg mooi. Strofes 2 en 3 grijpen me echt bij de kladdden, en dan die afsluitende zin (zie reactie Lucky). Genoten!
  
  Groet,
  Greta
• Wee
  Mij raakt je laatste strofe het meest.
  Heel mooi gedicht.
  x