naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

maankreten

door Vlinderman

enkele dagen per maand
straalt haar lach op de aarde
waar in gebekte heuveltjes
het spoor te lezen valt
van de opkomst van het tij

en dan monkelt ze nog na
bleke pretlichtjes rondom rond
de sikkel harer bestaan
voor hoe lang ook
ze nog kan heersen
in haar hemel onbetwist

is er nooit sprake van
verrijzenis of teloorgang
ze bedrijft de liefde
van de blijvende cirkel
waar alles ooit terugkomt

feedback van andere lezers

• roggemanj
  alleen die titel al....machtig mooi
  Vlinderman: Vergeef me maar, maar ik vond het ook wel iets hebben ;-)
• geertje
  kon niet weerstaan
  aan de roep
  van de maan
  vol ontroering
  naar haar gegaan
  
  ijskoude vrieslucht
  adembenemend
  eindeloze zucht
  blootsvoets
  onstuitbaar wenend
  
  dát doet de maan met mij
  soms (ofwel ga ik in haar gloed staan strijken) :O
  liefs
  
  Vlinderman: Teveel manen heb ik al geteld, Geertje, maar nooit tijdens het strijken, dat moet iets vrouwelijks zijn :-D Mooie impressie van jouw hand, trouwens!