naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

even staart ze nog

door ivo

even staart ze nog
haar ogen moe
trilt haar lip een traan
niemand die dit verdriet ziet
zij zit in een stoel te wachten
op een dood die maar niet komt
haar dagen op een gesloten afdeling
voor wie haar waan niet kan aanzien

op haar kamer staat koffie
koud, onaangeroerd
telkens als ze drinkt
proeft ze het zog
dat ze ooit zelf gaf
aan haar kinderen
die ze hier niet meer ziet

in haar waan droomt ze haar kroost
met achten aan tafel
haar jongens aan de ene zij
meisjes aan de andere kant
nog even ziet ze haar falen
hoe ze zichzelf niet vergat
vandaag krijgt ze haar rekening
ongegeneerd gepresenteerd
koud verlaten
zoals een deurwaarder
zijn werk doet

krabbend op de leuning
van haar stoel die er nog is
wil ze herdoen waar ze heeft gemist
haar wanen laten haar telkens weer
beleven hoe ze in gebreken is gebleven
ze wil het nog even schreeuwen
maar haar mond laat het haar niet meer toe
het zijn maar haar wanen
dokters en verpleegsters geven haar pil
niet meer niet minder
het is niet meer haar wil

even staart ze nog
haar ogen moe

feedback van andere lezers

• andremoortgat
  Pakkend relaas van levensmoeheid
  en levenseinde
  ivo: dank je wel André

Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 2

Uitstekend: 1 stem(men), 100%
Goed: 0 stem(men), 0%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 1 stem(men)