|
< terug
ik weet het wel
"ik weet wel" zei ze
en aaide over zijn hoofd
haar lippen omsloten
in een vaste druk
zijn flanellen gedachte
die als wollen flard
zijn afwezigheid bevat
een meeuw schreeuwde doorheen de lucht
boven de branding die steeds weer keert
geen moment is stilte en rust
te vinden op het strand aan de zee
lege ogen koesteren
het mooie
dat ze gaf
met haar mature lijf
als ringen
zoals bij bomen,
steeds breder,
geschiedenis dragend
geheel doorleefd
een zeewind blies zoute druppels
en maakte haar denken brak
het vrezen voor het missen
zorgde voor haar ongemak
"ik weet wel" zei ze
en legde zich voldaan
naast hem neer
het leven was heel vol geweest
nu was de tijd gekomen
dat gemis haar dagen zouden vullen
alsof ze nooit leeg
mochten zijn
meeuwen vochten voor vissen
die onder de golven meekwamen
met het opkomende tij
het gekrijs werd met het vallen de avond
als een kras op een mooie lp
zijn angst keerde hij in zijn kussen
zij voelde enkel het zweet
het zilte op haar lippen bezweerde
dat ze dit nooit zou willen missen
tranen maakten haar mist
ze zag het niet meer
"ik mis je" prevelde hardop
zonder angst dat men haar zou horen
haar spreken niet onderdrukt
haar pijn was als een open hart
je zag de kamers bonzen
in een strijd die onmenselijk was
ochtendnevel in een frisse lucht
deed haar neus makkelijk lopen
ongestoord, want haar stappen liepen
toch maar verloren
op een strand dat enkel verraadde
indrukken van wat ooit was geweest
"ik weet het" maar ik wil dit niet meer
feedback van andere lezers- greta
Mooi beeld hier. Knap zo'n lang gedicht schrijven.
ivo: bedankt Greta . (y) - andremoortgat
Flanel en wollen zinnen
Jij breit al vanaf je gaat beginnen
In wondere keerkringen en lussen
Misschien wil je het ondertussen
ivo: bedankt Andre - CHRIS
IK WEET HET ZIT ER TUSSEN IN
HET GAAT BIET GOED ERN HET GAAT NIET SLECHT
ivo: dank je wel Chris
Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen. Totale score: 5Uitstekend:   2 stem(men), 67%Goed: 1 stem(men), 33%Niet goed: 0 stem(men), 0%totaal 3 stem(men) |
