naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Stam

door aquaangel

misschien zal ik met bloemen staan
doornen in lege handen
jouw ogen omarmen nog steeds geen liefde
je houding enkel nog verder bij mij vandaan

spraken wij van schepen die verbrandden
blijken onze golven steeds verdrinkend
woorden beleven alleen maar ergernis
bijten wij nog harder op onze tanden

jouw zogenaamde hulp zal altijd nietig zijn
deze rol is jou niet op het lijf geschreven
na jaren vol van goede moed
zijn wij enkel en alleen biologisch gebleven

feedback van andere lezers

• Leona
  ontroerend mooi
  een naderend afscheid is voelbaar ...
  
  aquaangel: naderend niet
  wij namen telkens afscheid
  maar ja bloedbanden he..
  
  x
• geertje
  angelique
  voor een enkele keer...zwijg ik. :-)
  aquaangel: dat mag...
  xx
• fille_de_toi
  knap staaltje dichterskunst
  groet
  fille
  aquaangel: dankje fille voor je fijne opmerking
  *blij*
• Rinka
  ai, pijnlijk en onontkoombaar. dat straalt er helemaal uit.
  aquaangel: dankje
• kronos
  een kleurloze relatie achter de rug ?
  aquaangel: stam moet je zien als stamboom
  
  dus het biologisch hierin is niet een relatie
  maar familiebanden