|
< terug
zij gaat, hij ook
ze staan weer te knipperen
met zijn tweetjes op de kloof
die beiden Rode Zee doen zijn
hij links en zij rechts
het centrum al lang voorbij
werpen ze extra blikken
naar de ander die daar wegdrijft
ongekende hoogtepunten tegemoet
spelen ze verdwaasd het spel
van zichzelf dan maar behelpen
het schaarse contact vandaag
dat hen nog sporadisch bindt
heet verleden en koude morgen
de maag alweer niet bestand
noch zo hun eigen vrede
waar is het nou gebleven
die rilling bij 'ik zie je graag'
de vraag stellen is niet altijd
ze willen beantwoord zien
feedback van andere lezers- bellehelene
ik zie hier veel in
mooi
bedankt
Vlinderman: Jij bent bedankt om het te komen lezen, Bellehelene! En Doe Maar is een prachtige groep, die jou mooi bezongen hebben!
groet,
Frans V. - duivelstrikje
"die beiden Rode Zee doen zijn" die zin snap ik niet helemaal.
die er beiden voor zorgen dat de Rode zee bestaat--> is?
Snap het niet helemaal.
laatste strofe is prachtig, een heel mooi gedicht, zoals altijd.
liefs, fien
Vlinderman: De Rode Zee werd indertijd gespleten om het ontsnapte Joodse volk een doorgang naar betere tijden te bieden, Fientje. Ik gebruikte het hier als beeld, om aan te geven hoe diep het water tussen mijn dichtbevolkers geworden was. Ik hoop dat je hiermee wat bent, anders mail je me maar op frans_vlinderman@vlinderman.be
groet,
Frans V. - teevee
Ik kan er al van meepraten
maar jij toch zeker nog niet?
Wat blindelings fantastisch was
is véél minder wanneer men ZIET!
Vlinderman: Schitterende reactie, Teevee! Bedankt!
groet,
Frans V. - feniks
Er was eens, een man ... een vrouw, die beide zo erg smachten naar wat wederzijdse liefde, dat ze zichzelf versmachtten...
Het eeuwige verhaal van velen, mooi beschreven.
Vlinderman: De observator in mezelf blijft aan de slag, Feniks, bedankt voor je waardering.
groet,
Frans V.
|
