Volg ons op facebook
|
< terug
Mijn Amsterdamse www (aflevering 5)
Het was lang geleden dat ik de Staatsliedenbuurt had bezocht maar ik was terug, die woensdag in februari. Niet toevallig, want ik ging er naar een woning kijken: een stuk groter dan die ik nu heb, met een balkon waar je een bescheiden dansje op zou kunnen doen.
De buurt bleek enorm veranderd: van een krakersbolwerk, met café De Rioolrat als middelpunt, was het veranderd in een gezellig ogende buurt waar allerlei volk woonde.
Terwijl ik het straatje verkende, kwamen er meteen drie buren op me af die me op de hoogte brachten van de ins and outs van hun woonomgeving. Een goed verzorgde witte kat die uit het huis van de ene buurvrouw kwam gewandeld, ging bij buurman naar binnen om daar in de vensterbank plaats te nemen. Zo'n soort straatje was het.
Kattenbuurvrouw vertelde dat het stel uit de door mij begeerde woning ging verhuizen omdat er gezinsuitbreiding op komst was, een feit waarvan de andere twee tot hun verbazing niet op de hoogte waren.
Ik zou hier nooit ongezien een balkondansje kunnen doen.
De woning beviel me, ook van binnen, maar ik heb geen enkele ervaring met bemoeizuchtige buren. Dit fenomeen boezemde me angst in, al is het natuurlijk ook niet alles om wekenlang dood in je huis te liggen. Een mens weet nooit in welke omstandigheid 'ie nog verzeild raakt.
Nadat ik afscheid had genomen van buurman en de buurvrouwen, besloot ik nog wat door de buurt te gaan wandelen bij wijze van www.
Café Tramlijn Begeerte, waar het vroeger een beetje groezelig was, heette nu De Gruyter. Het zag er een stuk netter uit, maar zeker niet op een te 'cleane' manier. De naam was echter wel een enorme stap achteruit!
Opeens moest ik denken aan Hans Kok, de kraker uit de Staatsliedenbuurt die in 1985 in een een politiecel was overleden door een combinatie van uitputting, alcohol, drugs en onderkoeling. De politie had hem vijftien uur lang aan zijn lot overgelaten.
Om rellen te vermijden, werd Kok niet op een normaal tijdstip begraven maar midden in de nacht!
Hij zou nu achtenveertig zijn geweest en misschien geregeld espresso's hebben gedronken op het terras van De Gruyter, op weg naar het Westerpark tijdens zomerse dagen waar ik, besefte ik opeens, enorm naar verlangde.
Maar misschien zou Kok inmiddels als ambtenaar in een Vinexwijk wonen, of een sappelend acteur uit de Baarsjes zijn die de hoop op De Grote Doorbraak nog steeds niet had opgegeven.
Filmhuis Cavia zat er nog steeds, met dezelfde naam. Ooit heb ik hier Murders in the Rue Morgue gezien met Bela Lugosi als Dr Mirakle, of haalt mijn herinnering nu film en locatie door elkaar?
Met die woning is het niets geworden. Wél heb ik besloten om op de eerste mooie lentedag een espresso te gaan drinken bij De Gruyter, desnoods na mijn werk.
Waar ik vroeger de Staatsliedenbuurt met de kleur zwart associeerde, is het nu eerder donkergeel wat ik zie. En als dan ik toch een beetje psychedelisch bezig ben, kan ik net zo goed een dansje maken bij de tramhalte, op weg naar huis, nog steeds een andere woning begerend.
feedback van andere lezers- hettie35
Heel mooi beschreven,
groetjes Hettie
Mistaker: Mijn dank!
Groet,
Greta - Hoeselaar
Moet het herhalen , ik ken niets van deze voor mij toch belangrijke stad, niet alleen omdat ik Nederlander ben maar ik heb ooit eens een tijdje in die stad gewerkt al was dit maar voor veertien dagen, maar wel in een tijd toen vrijheid blijheid bij me overheerste en van vrouw of kind nog niets afwist.
Willy
Mistaker: Misschien kun je daar eens een verhaal over schrijven? Ben wel benieuwd hoor!
Groet,
Greta - jan
twas heerlijk om te wandelen vandaag, dus ik op pad met camera in de aanslag want je weet maar nooit wat je tegenkomt, wil ik de foto van het jaar schieten, ja hoor batterijen leeg....
J
Mistaker: Balen! Ik heb vorig jaar expres een andere camera gekocht omdat ik gek werd van dat gedoe met die batterijen.
G - Dora
Ja hoor, je boeit me weer mateloos. Het is zo van het papier te schrapen wat je meemaakt. Met een kleine omschrijving krijg ik mee, dat je met buren inderdaad om moet kunnen gaan...
Mistaker: Buren, een apart slag mensen!
Bedankt voor je fijne reactie Door.
Groet,
Greta - Wee
'De Gruyter', da's toch geen naam.
Terugveranderen in CTB, zou ik zeggen.
Ik woon in een zeeheldenbuurt, geen water te bekennen,
en ik heb nog nooit iemand een balkondansje zien doen.
Maar dat geheel terzijde.
Graag gelezen, Greta!
x
Mistaker: Erg he, genoemd naar de grootgutter nog wel.
Balkons zijn ook wat vreemde plekken voor dansjes misschien.
Bedankt voor je toffe reactie Wee.
Greta x - ivo
een nieuwbouw wijk ademt enkel nieuw uit, een stadswijk die er al eeuwen staat heeft karakter dat in de bewoners is terug te vinden en pas na tientallen jaren kan slijten, zeg maar een vijftigtal jaren voor een wijk getransformeerd is naar iets nieuws, alhoewel het oude als een dekenspook over de buurt blijft hangen ..
je schrijft het mooi, ik wist niet dat je zo graag danste, zowel op het balkon als bij de tramhalte, je bent op zich al een attractie geworden in A'dam, straks komen er elle lange rijen van bussen met fotograferende Chinezen naar je dansje kijken ... en kom je nog op de cover van News Times te staan ...
Mistaker: Hahaha ik ben absoluut GEEN danser, alleen na een hoop alcohol durf ik wel maar dan zeker niet in het openbaar, hoewel die cover wel mooi zou zijn natuurlijk ;-)
Bedankt voor je mooie reactie Ivo!
Groet,
Greta
|
