|
< terug
De verandering
Vanaf het ogenblik dat de ouwelui zijn uitspattingen niet meer bekostigden graaide Donny zijn kostje bij elkaar. En hoe! Als een komeet had hij onmiddellijk succes, was de beste in die branche, gezien en gevierd. The Leading Star waar alles om draaide. Het fenomenale inventieve lijf met gereedschap dat er wezen mocht, gaf hem niet alleen hemelse bevredigingen met de allermooiste meiden. Het duivelse plezier lag hem in de wetenschap dat hij hiermee zijn ouders gek maakte. Een waanzinnig moordlustige bonus. Hun enige erfgenaam krenkte hen hiermee tot op het bot, dat wist hij zeker en vervloekte zonder rancune zijn afkomst. Wat zijn ouders ervan vonden deed hem een genoegen. Dat was pure emotie waar hij nog veel meer van genoot dan van de robbertjes gave gefilmde ingekleurde seks in de meest uiteenlopende standjes. Zéér moest het hen doen, dat zou hen een stevig lesje leren.
Jaren profiteerde hij van zijn goed geproportioneerde lijf, van de kunde die hij tot perfectie vervolmaakte. Goud geld verdiende hij met natuurlijke lusten die God hem gegeven had. Een fortuin dat hij er net zo snel doordraaide als hij het vergaarde. Niets was beter dan met driften een spannend leven bij elkaar stampen en hij deed er geen vlieg kwaad mee, in wezen was het een soort hulpverlening.
De gloeiend hete furieuze geile glorie, waar hij in het begin geen genoeg van kreeg, de overwinning op zijn ouders, werd gaandeweg gewoongoed. Na de zoveelste onthaarde heuvel, het drieduizendste krappe achterlangsje, dat ze vakkundig voor de camera speelden, werd het dom werk. Blik op oneindig en verstand op nul. Zoals vakken vullen in de buurtsuper toen hij op de middelbare school zat, zonder blikken of blozen de beste was van de klas. De oneindige bevrediging met de makkelijk gekregen aandacht plus de blijheid over de mateloze bewondering voor zijn lekkere lijf raakte op den duur verbleekt. Naarmate hij ouder werd lispelde wel eens het vermoeden mee dat het lege, vluchtig vergankelijke, op den duur niet zou beklijven. Dat zijn verheven pronkjuweel moe zou worden van die constante inzetbaarheid.
Ongeveer per ongeluk belandde hij in de kringen van 'de Gigant' die hem inspireerde zoals zijn vader het nimmer had gekund. Het personeel dweepte met de baas, die hun droom leefde en ooit met niets was begonnen. Inmiddels had hij met zijn blote handen een imperium opgebouwd zonder zelf ooit uit zijn broek te zijn gestapt en zwaaide de scepter over een hele keten hotels, nachtclubs en succesvolle internet-ondernemingen. Met de eenvoud van jammerdan, had de Gigant zelfs zijn aangenomen zoon, die een stommiteit had uitgehaald, af laten knallen. Alsof hij een verlopen contract verscheurde. Het leek de grove kerel niet eens te raken.
Al was zijn baas van de straat, onbeschaafd en ongemanierd, de linke zakenman weekte Donny langzaam maar zeker uit de kruistocht tegen zijn ouwelui en hij begon over zichzelf na te denken.
Hij koos voor dit leven om zijn vader af te straffen. Voor zijn liefdeloze eisen. Hij wilde hem tot op het bot beledigen vanwege al de verwachtingen die hij niet waar had willen maken omdat hij zichzelf wilde zijn, niet naar pa's pijpen wilde dansen. Er schoten bliksemschichten door zijn kop op het moment dat hij begreep hoe zijn wraakactie hem nog steeds aan zijn ouders vastklonk. Zoals vroeger!
Het sloeg in als een bom en hij besloot zich opnieuw los te scheuren. Maar Hoe? Niet dat hij erover dacht zich kruipend over te geven, op hangende pootjes terug te keren in de veilige oppervlakkige kieren van de oubollige craquelé wereld van zijn herkomst. Oh nee, maar hij zou wel een andere koers gaan varen en haalde oude vergeten jongensdromen uit de mottenballen.
Nu heeft hij een groots doel: een productiemaatschappij voor betere films. Iets met klasse, avant-garde van beide werelden. Films die meer te zeggen hebben dan puur amusement. Rolprenten over liefde, verhoudingen en de maatschappij. Over de bekrompen wereld die losgeslagen en dom denkt gebakken lucht en nepseks als een gouden kalf te moeten eren.
feedback van andere lezers- Wee
Dit stuk eerder al in je mail gelezen. Volgens mij goed te doen hoor, zo losstaand.
Ja, ook geile glorie gaat eens ten onder.
Het krappe achterlangsje, haha, geweldig!
Gaat zijn geweten zijn juweel nog tegenspelen, wellicht?
Dora: We zullen zien... maar ja. losgeslagen is het ook goed zo. Dank je wel. - Mephistopheles
rolprenten over maatschappelijke verhoudingen tot daartoe,maar laat die liefdesprenten aub achterwege, dat kattengejank hebben we al genoeg gezien.
Verstand op nul is overigens geen slecht gedacht, als je dat niet kan draai je door op een dag
Dora: Avant Garde lult anders over liefde haha, en dat kattengejank hoef ik ook niet te zien... laat staan horen ( grapje) Dank Meph.
|
