naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Dinsdag 25 oktober 2011

door warket

Ik ben te voet en ga langs de grote markt net een middag voorbij. Plots neemt iemand mijn schouder vast.
He jij, dat is lang geleden. Ze ziet er stralend uit. Vanwaar kom je? Je deed mij niet schrikken.
Ik verdien nu mijn kost als hulpverpleegster. Ik had de vroege vandaag.
Hoe laat is de vroege?
Zeven uur. Ik fiets er naartoe.
Gewoonlijk sta ik rond halfzes op. Ik heb tijd nodig voor het vertrek. Mijn werkgever-manager had mij verplicht een suggestie te doen voor een verbetering in de organisatie. Elektrische fietsen ter beschikking stellen voor loslopend wild, zei ik hem. Hij beloofde mij een proefexemplaar voor volgend jaar.
Ze schaterlacht. Dat heb jij toch niet nodig?
In de terugkeer zit ik meestal met tegenwind. Rugwind moet zalig zijn.
Mag ik een sigaret met je tabak rollen of heb je geen tijd?
Ik heb tijd genoeg. Ook geef ik haar mijn aansteker. Ze is duidelijk gestopt met roken.
Hoe gaat het met jou?
Ja, goed.
Ons gesprek schrijf ik uiteindelijk op in een verbruikte toekomst maar dat is iets tussen ik en ik.
Nu we voorlopig afscheid nemen tot een volgend toeval geven we mekaar een zoen...niet zo plechtstadig , maar vluchtig sympathiek op de mond.

feedback van andere lezers

• Wee
  Mooi, Warket.
  (2011 ipv 20111)
  warket: Dankje. Ik verbeter het zo meteen.