writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Ham

door warket

Op de brug over de Dijle blaast de wind vier plakjes hesp in de rivier. De broodjes kon ik net nog redden. Gisteren had hij mij ook geplaagd. Het was frontaal. Een Franstalige vloek. Alleen de opgedroogde modder aan mijn fietswiel kan het horen. Iemand die het gezien heeft reikt mij een half opgegeten pakje frieten aan. Neen, dank u, maar het is een vriendelijk gebaar van u. Ik bedenk, moest ik nu een zwerver zijn met helemaal niks, zou deze dag overleefbaar zijn in de maag. Liever ben ik een straatloper met wat geld.

El importe de la entrada...Nico Viane Bar Louis. Er staat een telefoonnummer onderaan met de hand geschreven. Vuurvrouw en vollemaan waren erbij want de tekst is in het Spaans. Een vergeten notitie uit het buitenland. Ook de nacht is eindig.

Leidend ambtenaar. Op eindejaarsochtend had ze mij een sms-bericht gestuurd. Met vrouwen die uitroeptekens schrijven moet je oppassen. Ze zijn als regendruppels op lentebladeren. Diamanten...je moet het met de juiste lichtinval zien.

Twee eenden vliegen in bochten rakelings naast elkaar.
F-zestiens zonder bommen.Vannacht gaat het vriezen. Tot vanavond, en hou je manieren. Zonlicht opnieuw. Vandaag kijk ik in een interludium tussen de werkuren naar voorbijgangers met een hond. Een vrouw met tweelingpoedels op maat geschoren en een man met een staartbesneden fifie-blaf-niet. Allemaal hebben ze een poepzakje mee, behalve die hippie met een bastaarddier. Zijn schijtsel composteert. Oh, wat is dit leven mooi en te kort. De ouderdomsverschijnselen komen eraan. Voor je het weet zit je met een wankel evenwicht en kraken botten als oude bomen. Oud en wijs...bulshit. En toch, ribbetjes eet je niet met mes en vork. Zoiets knaag je met voortanden af.

14h30: Telkens als ze in hurkzit gaat zie je haar onderbroek, meestal wit. Een uur middagpauze. Ik vul het dagboek in en kijk naar het gepresteerde werk. Oorgesuis. Het begint te regenen. Ga erdoor, nat zonder jas.

19h: IK HEB HET MERELWIJFJE GEZIEN! Moussaka met twee. Voor vandaag is het niet genoeg geweest. Nog een laatste dagkramp.

 

feedback van andere lezers

  • Dora
    Och wat geniet ik toch altijd van jouw teksten...
    (rimpels eet je ook niet met mes en vork, hihi,)
    fijne dagen van Dora.
    warket: maak er een rustige kerstavond van Dora
  • Wee
    Ja, heerlijk lezen!
    x
    warket: Dankje Wee.
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .