Volg ons op facebook
|
< terug
Hendrik
Het was Hendrik die het ongeval zou veroorzaken, Hendrik Moons, fuifbeest van 3C, en boven de BMW in de gracht, zouden mussen gekibbel overstemmen, waarna de dodenbocht aan de steenweg er weer vredig bij zou liggen. En toch zou alles goed komen - ook voor Hendrik, zelfs al huiverde pa van zijn verhaal…
Van bij de dood van zijn vrouw, had Gust Moons zijn zoon met moeite grootgebracht: toen hij nog primus was op school, had hij hem voor elk slecht punt een ijsje beloofd, en ze waren naar kersverse accidenten in de dodenbocht getrokken om wrede taferelen te aanschouwen, allemaal om de jongen harder te maken. Hij had echter keer op keer gegruwd van de gillende slachtoffers, gedoe van flikken en ambulanciers, en pa's knipogen genegeerd, om huilend te vluchten.
"Dat watje wordt nooit een man," had deze geweten, "bakker, of een beenhouwer gelijk ik." Edoch, Gust zou oogsten wat hij gezaaid had: de truc met de ijsjes had wél gewerkt, de ene buis had de andere gevolgd, hormonen zouden de rest doen, en sinds die puber verdomme een pitbull had gekocht, voelde zijn vader zich niet eens meer veilig in eigen huis.
James, Koning van de beenhouwerij! Het mormel pikte ribbetjes, verslond koteletten, liet knallers van winden, maar dweepte met zijn zoon, die hem royaal chips voederde: hij liet die dan zelf in zijn mond draaien, waarna James ze opgewonden, maar zuinigjes van tussen zijn lippen zoog.
Gelukkig maar voor de beenhouwer, was er de politiek: ooit zou Gustaaf Moons, edelslager en schepen, burgemeester worden! Hij zou de dikbil duurder maken, het houden van degoutante honden verbieden, en de avondklok voor pubers instellen, jawel! In afwachting daarvan, sliep hij, 'wijl Hendrik van de jeugdclub naar huis slenterde. De jongen trapte een kei voor zich uit, zei "Fuckfuck," toen die tegen een auto ketste, en dacht aan zijn prof muziek, die hij "mislukte travestie" had genoemd - "De Troela," uiteraard!… Haar lila mond was gaan trillen, naar gewoonte had ze knarsend haar viool vol afschuwelijke Liszt en Vivaldi ingepakt, en was ze compleet overstuur naar huis gegaan. Dàt had hij gevierd met elf grote pinten.
Hij, een wàtje?!…
Hij zoop als een tempelier.
Hij broste.
Heel de klas liep achter Mieke Palmans, dé vamp van 3C, maar zij liep achter hem!
En hij zette galant middenvingers naar flikken en leraars.
Komaan, hé zeg!
Alleen van zijn bulderende pa was hij bang, pa met worstvingers en bloemkooloren. Door hem durfde hij nog steeds niet voorbij een autowrak, kreeg hij er nachtmerries van, en raapte hij brokken in zijn slaap onder begeleiding van de weemoedige noten van De Troela.
Hij slikte een krop weg.
Dan haatte hij pa pas echt.
Zou hij hem kunnen scalperen.
Uitbenen.
Hem oplossen in een bad salpeterzuur!
"Speedy" van 3D had dat geprobeerd met de zijne. Hij zat nu in een instelling, toegegeven, maar zijn vader ook - een flik, die ze in een dwangbuis hadden moeten stoppen, en die nu zijn tijd vulde met tinnen soldaatjes verven.
Die pitbull was een verademing geweest, zijn beste idee ooit.
Hendrik sloop langs het tuinpad van zijn vader naar de achterdeur, ging binnen, trok de kwispelende hond op de sofa, en sloot de ogen. Een diep gevoel van tevredenheid nam bezit van hem, tot hij de pils voelde - eerst hoog in de keel, dan in de mond, op zijn lip, waar bitter zout, en zout brak werd. Zo braakte hij het recente verleden over zijn kraag.
Idiote pa! Hij kuiste brokje na brokje op met zijn zakdoek, die hij in een plantenbak stopte. Idiote Troela, ook al! Al was dat mens een stoot voor haar vijftig! Een gemengd gevoel overviel hem, één tussen erectie en plassen, en geen van beide vond hij passen.Hij zou het kunnen uit schateren omwille van zijn geniale rijmkunst! Ondertussen snurkte pa als een zwijn, maar sliep hij licht als een eekhoorn.
Hoog water!… Hoog water deed Hendrik rondkijken: hij mocht zijn vader niet wekken. Zijn blik viel op de bar: schabben vol sterke drank - middenin een fles Ierse whisky, de favoriete drank van pa. Ze was leeg.
Yes!… Hij draaide de stop eraf, en mikte zijn gouden straal in de hals, tot ze halfvol was. James jankte, schrok van een eigen wind, en Hendrik sloot zijn rits. Hij zette de fles terug. Dan gingen ze weer slapen.
Zoals elke twaalfde november, zou Jan Burggraef ook vandaag bij Gustaaf Moons aanbellen, en zou de slager zijn banden met hem versterken, zelfs al mocht hij de burgemeester niet, en diens vrouw, een pedant muzieklerareske, nog veel minder. Sinds Burggraef haar had bedrogen met de poetsvrouw, volgde zij hem overal. Soit! De slager stond op. De bel maakte James normaal razend, maar nu stak hij blijkbaar met zijn snuit in een plantenbak, té gek…
Gust liet de hond voor wat hij was, deed open, en begroette zijn gasten gul. Al gauw verzonken ze in gesprekken over politiek. Mevrouw Burggraef bestudeerde daarbij haar nagels, en als ze toch opkeek, was dat naar de klok. Het interesseerde haar allemaal geen moer! Wat later kwam Hendrik binnen met een langgerekte "Jooo," wat allen een frons ontlokte. De jongen kromp echter ineen toen hij zijn prof zag! Hij wist dat de burgemeester naar pa zou komen. En dat hij getrouwd was, uiteraard. Doch nooit! Nimmer! Kwam hij met hààr! Met-De-Troela!… Hij vloekte binnensmonds: dat was voor hém, hé, voor die sjiek geplaatste term travestie…
Allerlei mottige spelingen van het lot spookten door zijn hoofd, en aarzelend opende hij een zak chips. In een wip trok James zijn kop uit de plantenbak.
"Och pa, ik heb wat overdreven, so what," murmelde Hendrik. Niemand ging erop in, en dat amuseerde hem haast. Alleen nam zijn vader nu glazen, én die fles van vannacht uit de bar!
"Allebei een whiskietje? 't Is echte Ierse, geen Schotse rommel…"
De stem van de jongen sloeg over: "Niet doen, pa, geen whisky, géén wh…"
"Zwijg, zot," snauwde vader Moons meteen. Hij vond ook geen woorden meer, Hendrik, hij wou de glazen uit hun handen graaien, maar dan… bedacht hij zich.
De Troela verkeerde in een lyrisch moment, en zat daar maar parfum te verspreiden die straks ongetwijfeld op pa's Agnus beaf zou kleven. Dat verdiénde toch een straf!… En als Burggraef uit de bol ging nadat hij van zijn "whisky" had geproefd, bleef zijn vrouw misschien een hele week weg van school, uit pure colère op alle wantoestanden die zich in haar leven afspeelden.
"Neen, merci, Gustaaf, ik heb de laatste tijd wat veel gedronken," zei de burgemeester.
Dus zag de knaap al even die fun voorbij glippen, toen De Troela wat van haar geurtjes opsnoof, en wel naar haar glas wees. Gust deed wat ze vroeg. Ze dronk het in één teug leeg! Ze vertrok eerst geen spier, maar dan werd haar spitse kop bleek, grauw, blauw, haar ogen puilden en ze draaide de tong in haar mond om te peilen wat ze proefde - lippentuitend, wat James totààl verkeerd interpreteerde:… hij sprong op haar schoot, drukte zijn schuimende snuit vol brokjes tegen de hare, en zoog zuinigjes. Wat volgde, was pure chaos: gegil, wiekende armen, een afgebeten tongpunt, een losgeslagen, dartelend monster, een ingeslikte tongpunt, een jankende slager, en zijn zoon tussen lach en traan, net als de burgemeester. Pas wanneer deze zijn vrouw van onder de likkende James trok, kwam er duidelijkheid: hels ruziënd liepen ze naar buiten, en stoven ze in hun BMW richting… dodenbocht.
Gust weende zacht, Hendrik en James aten chips.
Het wrak van de BMW lag in de gracht, en het gekibbel was uitgestorven. Toen Hendrik het zag liggen op weg naar school, wou hij eerst terugrijden, maar vreemd genoeg, fietste hij er voorbij: hij had niet één noot muziek in zijn kop gehoord, en een opgelucht gevoel nam bezit van hem - dàt zou hij straks aan pa vertellen, ja, misschien zou hij nu wel fier op hem zijn.…
En toch kwam alles goed: een voorbijganger redde het ongelukkige koppel van de dood, Burggraef trok in bij de poetsvrouw, en liet tot jolijt van Gust de politiek voor wat ie was, zonder tongpunt lispelde De Troela zo erg dat de klas dubbel ging toen ze de naam Liszt nog maar uitsprak, en ze vervroegd op rust ging, en James geraakte zo dik gevreten dat hij door zijn ruggengraat zakte en als curiosum op wieltjes door de slagerij bolde, waar men de zoon des huizes nu soms ribbetjes zag hakken - klaar voor de overname.
Hendrik Moons, jaja, dan toch, dan toch: langzaamaan werd hij man...
feedback van andere lezers- Draakje
Prachtverhaaltje!
RolandBergeys: Dank je, Draakje, ik surf straks naar een van jouw volgende (of vorige) publicaties. - gono
Zulke verhalen lees ik graag nog voor ik werken ga!
RolandBergeys: Gelukkig maar, moet je niet meer naar school. Dank je, Gono. - Das
Mmmm, poetsvrouwen. Ik stoom ze graag poetsen.
RolandBergeys: Grappig, Das. Ik hoop dat je na je herbronning weer leuke dingen gaat publiceren op deze site. - DensPowells
Zeer boeiend geschreven. Interessante plot en goede karaterzetting. Wel zou ik niet altijd een komma gebruiken in de citaten. Je kan ook best punten zetten. Een komma in een citaat duidt op een onderbreking van dat citaat (bv: "Jan," zei Peter, "kom eens hier.") Maar dat is het enige waar ik me een klein beetje aan gestoord heb. Puik werk Roland.
RolandBergeys: Waarvoor van harte dank, dank ook voor de fb. Als je zin hebt, dan kan je op deze site nog enkele van mijn verhalen vinden.
Ik trek rond met mijn groep Berline met liedjes en verhalen (www.bloggen.be/berline).
Stuurloos aan wal zijn er over randfiguren in een havenbuurt (op deze site o.a. Eenoog, Gustje Vito, Pauline Poezepoot, Swa en Kristien, Walvissen, Sören, De sluiting van Het heelal, Ben, Lex, Peggy, Jef en Sander), Land van klei gaat dan weer over steenbakkers anno 1900 (o.a. Kobe, De molen en de steenbakkerij, Aasgieren, De zwaan, De schuit, De bellenman en de kleiraapster, De champetter en de commissaris).
Ooit zou ik graag twee bundeltjes uitgeven, geïllustreerd door onze fotograaf Jean-Marie Impens (zie ons blog). Om die reden publiceer ik die verhalen hier reeds, om een idee te krijgen van wat lezers ervan vinden. Een verhaal horen vertellen is immers heel wat anders dan het te lezen. Mensen zoals jij kunnen een grote hulp zijn.
Ik surf meteen naar jouw werk. - aquaangel
een echte ierse geen rommel..........eghh doe mij
de whisky uit Tennessee liever ;)
leuk verhaald
RolandBergeys: Oeps, ja, je kan eigenlijk eender welk merk of soort invullen. Maar ga een van de- wel 'ns eentje uit Tennessee proberen... - sneakers1982
leuk verhaal dat lekker weg leest!
al sluit ik mij aan bij aquaangel... liever die van Tennessee :-)
RolandBergeys: Hehe, ik betaal er jullie ene uit Tenessee als we mekaar zien op een w-h-feestje. - waterklok1
mooi!
lot
RolandBergeys: Thanks, Klokje!
|
