Volg ons op facebook
|
< terug
COLUMN: de witte neger
(Wekelijks terugkerende column over zaalvoetbalploeg 't Weurt Niks, de strijd om het behoud en dergelijke actuele bijzonderheden)
Een rariteit! 't Weurt Niks speelde afgelopen zaterdag een uitwedstrijd. Een verplaatsing van mijncité Eisden naar mijncité Houthalen, van het ene allochtonenland naar het andere. Het vereiste een optimale organisatie. Gelukkig had Ludo, de keeper, ons gerustgesteld. Hij had, niet zonder enige trots, verkondigd over GPS te beschikken. Ik moest hem een adres bezorgen, de rest werd een klusje voor een satelliet.
Maar daar kun je dus ook al niet op vertrouwen! Op de zaterdag van de waarheid telefoneerde Ludo me in paniek. De GPS was defect. Alleen gewapend met mijn geheugen (ik had ooit al eens een wedstrijd in Houthalen gespeeld) begaven we ons met ozonverslindende snelheid richting Houthalen-Oost. Het werd een slalom langs recreatiepark, asielzoekerscentrum en tientallen mijnwerkershuisjes. Slechts vertrouwend op positieve impulsen bereikten we zonder problemen de sporthal, die midden in een woonwijk leek neergeploft. We stonden zelfs eerder strijdklaar dan we gewend waren. (In Eisden tapt Jéke nog eentje vooraf, waardoor we meestal te laat de arena betreden, tot ongenoegen van de tegenstander).
We keken langs de zijlijn toe hoe jeugdige Marokkanen elkaar doodsschoppen uitdeelden. Dit gebeurde in een vreedzame sfeer. Het voelde allemaal erg vertrouwd aan. Niemand van ons keek op toen Raf met een harde plof lucht afliet via zijn darmkanaal. Het aroma zocht zich langs zijn korte broekspijpen een weg over de vloer. Een gezette Marokkaan viel erover. Eens te meer stonden we geconfronteerd met culturele verschillen. Wisten wij veel dat wat voor ons geldt als een afbakening van territorium, een tactische zet, verkeerd geďnterpreteerd kon worden door het jonge Moslimvolk. Maar het liep niet uit op een conflict, neen, wij zijn een goed geďntegreerd team. We hebben ooit nog in West-Vlaanderen niet onverdienstelijk tegen een balletje geschopt én zijn zelfs heelhuids teruggekeerd.
Een alarm ging af. We doken onder de reservebank, maar al snel bleek dat het niet om een luchtaanval van het Vlaams Belang ging. Het betekende dat het speeluurtje voor de jongeren erop zat, dat de échte mannen hun balvaardigheden mochten gaan demonstreren.
Daar waar we opnieuw Azzuri verwachtten, verraste het Italiaanse squadra ons. Ze daagden op in een uitrusting van AC Milan, waarin de bierbuiken goed tot hun recht kwamen. Zelfs een naam en rugnummer hadden die gasten. We waren vooral onder de indruk van Maldini en Weah, beiden met uitdunnende grijze haren. Nog een geluk dat Dame Fortuna op onze reservebank zat, anders waren we niet gaan rusten met slechts een 3-2 achterstand.
'Het had zeker 10-2 kunnen zijn,' hijgde ik na. De naďeve Weurt Niksers keken me verontwaardigd aan.
'We pakken ze wel op conditie,' opperde René. Ik onderdrukte een lach.
We wisselden van speelhelft. Helaas bleef Dame Fortuna pal zitten waar ze zat. Bijgevolg verloren we de wedstrijd, nadat we welgeteld drieëndertig maal het doelhout hadden getroffen. Het moet gezegd: de tweede helft was voor ons.
Met een 10-8 eindstand dropen we af, droogden ons af na het douchen en gingen op verkenning in de kantine. Het was er veel drukker dan we in Eisden gewend waren. Toch waren wij de enige Belgen. Het gaf ons een beetje een vakantiegevoel. Daarom begonnen we spontaan mee te zingen met Clouseau. De gebroeders Wouters waren hier duidelijk al ingeburgerd. Een Marokkaan lachte ons vriendelijk toe vanachter de toog. 'Doe maar verder jongens, dat is chic,' sprak hij, want hij bemerkte dat we ons toch een beetje schaamden. Er werkte ook nog een buitenlandse Jéke. (voor ons is ieder vrouwmens dat pinten tapt een Jéke). Dat zij geen Belgische was zagen we toen ze zich bukte om een flesje sportdrank uit de koelkast te nemen. Die billen waren van een uitgesproken kwalitatieve zuiderse origine.
Een goed geschapen negerin plaatste een bestelling. Ze had een drietal kleine kinderen aan haar benen bungelen, en een tweetal enorme borsten elders. Die waren voorzien van schroefdoppen die gezien de diameter niet zouden misstaan op een gasfles.
'Arm kind dat borstvoeding van haar moet krijgen. Dat gaat nooit de lippen er omheen krijgen,' grapte René. 'Zeg, een beetje niveau hč!' sprak ik, 'ik zou er gerust wel mijn lippen op plaatsen.'
'Ja, maar jij bent dan ook een witte neger,' zei Raf. Ha, die Raf. Hij had me al eens de roman 'ik ben maar een neger' van Jef Geeraerts cadeau gedaan. De mannen lachen wel vaker met mijn dikke lippen. Volgens mij zijn ze jaloers. Misschien menen ze wel dat andere lichaamsdelen van mij net zo fors geschapen zijn als bij onze zwarte medemens? Maar dat laat ik in het midden.
We dronken nog een paar pintjes. We hadden al vele kantines bezocht, maar nergens zijn we zo vriendelijk en hulpvaardig benaderd als in Houthalen-Oost. Mike, de jongste van ons allemaal, stelde zelfs al voor om het volgende seizoen er wekelijks te gaan spelen. Maar dat kunnen we niet maken. Jéke zou ons missen.
De mooie mensen begroetten ons hartelijk toen we vertrokken. Net toen ik de parkeerplaats af wou rijden liep dezelfde negerin met haar drie kinderen een tiental meter voor mijn auto. Met een goedgeplaatste trap, binnenkant rechtervoet, schopte ze de oudste van haar kinderen tegen het hoofd. Ze brulde vervaarlijk tegen de twee andere.
'Ach, zie je wel,' zei ik tegen mijn passagiers, 'er mogen dan wel vele verschillen zijn tussen rassen, maar kinderen opvoeden is toch overal hetzelfde.'
Ik zette de muziek wat luider en keerde terug naar ons Maasland.
JB 5/2/2008
feedback van andere lezers- yrsa
meesterlijk!
jbrouns: Kom, kom, ge overdrijft :-) maar wel ontzettend bedankt voor het compliment.
Groetjes - ERWEE
Prima neergezet. Alle, de column, dus
enne, de bčs toch al truk?
jbrouns: Veilig thoes jao, bedankt.
De böl - muis
Ha, die Jbrouns:) Weerom graag gelezen en een uitmuntende titel:)
Vol humor en een gezond portie zelfspot. Euh...andere geslachtsdelen...zijn die ook...?:)
groetjes
jbrouns: Andere geslachtsdelen? Foei foei, wat insinueert u daar mevrouw? :-) trouwens, zoveel geslachtsdelen bezit ik niet :-)
Bedankt voor het graag lezen enzovoorts.
Groetjes - Hoeselaar
Héérlijk neergepend, heb kostelijk gelachen om de buikwind die geurig het lokaal bewierookte
Wilhelm
jbrouns: Hahaha, bedankt, wij hebben er ook kostelijk mee gelachen.
Groetjes, Johnny (Dilsenaar)
|
