naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

De scheiding(1)

door Julien_Maleur

Moeizaam kwam de Amsterdam-express in beweging, reed het station uit en schudde de reizigers door elkaar bij elke spoorwissel. Geleidelijk kreeg hij meer vaart, om ten slotte op volle snelheid over de rails te razen, zijn eindbestemming tegemoet. Het was drie uur in de morgen. De hoge snelheidstrein was erg dun bevolkt. Alleen, ineen gezakt in een hoekje van het compartiment, zat Michel Vandam. Hij had speciaal deze lege coupé uitgezocht. Hij wou alleen zijn. Hij had geen zin om te converseren. Diep weggezonken in de roodfluwelen kussens leek hij te slapen. Maar dit was schijn. Michel was in gedachten verdiept en zonder zich echt te kunnen concentreren, defileerden de gebeurtenissen van de laatste uren door zijn geest. Een hevig op- en neergaan van zijn borst, verraadde zijn toestand van zenuwachtigheid. Af en toe sloeg hij nijdig naar een vermeende vlieg. Maar er was geen vlieg. Er waren alleen zijn innerlijke onrust en een hele boel nare gedachten, die hem kwelden. Een angstaanjagend voorgevoel voorspelde , dat deze onvoorziene reis het einde betekende van alles, wat in zijn verleden lag. Met trieste weemoed dacht hij aan vrouw en kind. Zij waren er niet geweest toen hij zijn valies maakte. Ook hadden ze hem niet vergezeld naar de trein om afscheid te nemen en hem te verzekeren, dat ze er ook zouden zijn bij zijn terugkeer. Nu was alles voorbij, weggeveegd door één telexbericht. Een bericht over het noodlot van anderen.
Michel Vandam is reporter bij een regionale televisiezender. Hij staat onderaan de ladder en droomt vurig van een snelle loopbaan. Hij wil zo vlug mogelijk opklimmen in de hiërarchie. Ook zijn loon is totnogtoe niet veel zaaks. Gisteren deed zich dan een onvoorziene kans voor. Hij was als verslaggever als enige beschikbaar , toen de telex begon te ratelen en even later het fatale nieuws te lezen stond: "Bende terroristen houdt klas met schoolkinderen gegijzeld in het Nederlandse Zaandam." Even later werd hij bij de hoofdredacteur van de nieuwsdienst ontboden. Deze gaf hem opdracht om naar dat Nederlandse stadje te reizen en van ter plaatse verslag te brengen van de gebeurtenissen. De filmploeg was al onderweg. Met een niet te bedwingen gretigheid had hij de opdracht aanvaard. En met een stem, bevend van opwinding had hij getelefoneerd naar zijn vrouw en haar op de hoogte gebracht. Hij voelde zich dolgelukkig. Dat was de grote kans om door te breken. Hoe lang hij weg zou zijn, wist hij niet. Dat zou afhangen van de omstandigheden, van hoe de feiten zouden evolueren. Hij was verwonderd, toen zij zijn enthousiasme niet deelde en boos werd. Ze zei dat ze er schoon genoeg van had. Dat hij zijn valies zelf kon komen maken. Toen hij probeerde haar tot rede te brengen, had ze geen oor voor zijn argumentatie. Hij moest maar zonder haar verder leven, want ze wilde niet langer om de haverklap alleen in een koud bed slapen. Ze wilde geen man die toerist was in zijn eigen woning. Hij had geprobeerd haar te overtuigen van het belang van deze opdracht, maar zijn woorden werden niet gehoord. Ze had niet echt geluisterd en toen hij bleef aandringen verbrak ze de verbinding. Hij maakte zich niet te lang zorgen en werd onmiddellijk opgeslorpt door de voorbereiding van zijn nakende reis. Maar toen hij een uur later thuis kwam om zijn valies te pakken, was ze er niet. En hij had niet de tijd gehad om op haar te wachten. Hij had een briefje achtergelaten op het tafelblad. Maar nu dacht hij terug aan haar boze woorden en haar dreigementen. Waarom was ze hem niet komen uitwuiven in het station? Was zijn beslissing fout? Zou hij haar terugzien bij zijn thuiskomst of was hij haar voorgoed kwijt?

(wordt vervolgd)

feedback van andere lezers

• bielieke
  De aanzet van je verhaal is mmoi en nodigt uit.
  10de zin: gedachten, welke.... Daar zou ik misschien:..., die hem kwelden, gebruiken.
  Zin 11..., wat in zijn verleden lag,... dat zou ik gewoon weglaten. De zin wordt dan iets krachtiger. Maar dat is natuurlijk, mijn idee. Het is en blijft uiteraard jou verhaal.
  Ik ben nieuwsgierig naar het vervolg.
  Julien_Maleur: dank, bielieke.
  groetjes
  JM
• hettie35
  Het trekt me dit schrijven,dus wil ik het nu ook helemaal lezen.
  groetjes Hettie
  Julien_Maleur: Dank je Hettie. mvg JM
• ERWEE
  Zit technisch prima in mekaar en vraagt om verder te lezen.
  Zal dat aanstonds doen.
  Julien_Maleur: dank je Erwee. Vermoedelijk zal ik het verhaal hier stuk na stuk publiceren. Fijn dat het je bevalt.
  groeten
  JM
• lin
  Ik dacht: ik begin maar bij deel 1! Is een goede starter die meer belooft!
  Hele boel = heleboel
  geen spatie zetten voor een komma, alleen er achter.
  Twee kleine opmerkingen om je verhalen nog beter te maken! Ga zo door! gr, lin
  Julien_Maleur: Dank je Lin. Ik zou idd mijn teksten meer moeten herlezen, maar ik ben nogal druk bezig met meerdere projekten.
  groetjes,
  JM
• henny
  Smaakt naar meer!
  Julien_Maleur: Dank je Henny. Een goede raad, blijf me volgen.
  groetjes
  JM
• aquaangel
  ik ben ook binnen!
  Julien_Maleur: Dank voor interesse
  groeten
  JM
• Hoeselaar
  Ik volg je
  
  Willy
  Julien_Maleur: Dank je Willy
  vg JM
• Vansion
  next
  Julien_Maleur: dank je Vansion
  vg JM