writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Kerstdiner voor twee

door Ivan




Het derde overhemd paste beter bij de smoking,
zorgvuldig kleed hij zich aan.
De manchetknopen, welke hij van haar had gehad voor hun derde huwelijksjaar, paste hij voorzichtig in de manchetten.
Hij hoefde zich niet te haasten, wetend dat zijn liefde zich in de andere kamer aan het voorbereiden was, en dat kon nog even duren.
Net als ieder jaar, zouden zij samen de kerstavond door brengen.
Zij, zijn vrouw had hij ontmoet in het oosten, zij heeft nooit familie gekend, zij waren altijd alleen, en kinderloos gebleven.
Hij zelf, had slechts een broer die in Australië woonde, ver van de bewoonde wereld, eigenlijk een beetje zonderling, hij had er weinig contact mee.
Hij kijkt in de spiegel, perfect constateerde hij tevreden.
Besluit om als eerste naar beneden te gaan, om in de eetkamer haar op te wachten.
Tevens zou hij dan het door de catering uitgeserveerde diner nog even controleren, en alvast de wijn ontkurken.
Zachtjes om haar niet te storen gaat hij naar beneden.
In de eetkamer kijkt hij genoegzaam rond.
Hij steekt de kaarsen in de zilverkandelaar aan.
Slechts een enkel wandlampje begeleidt dit sfeervolle licht.
Hij corrigeert de servetten, en het bestek.
Zodat alles perfect is voor zijn liefde.
Hij neemt plaats aan het eind van de tafel, om van hieruit het geheel nog eens goed te overzien.
Het boeket bloemen moest op een bijzet tafeltje, besloot hij, naast haar stoel.
De bloemen belemmerde enigszins zijn uitzicht.
Dan hoort hij haar op de trap, haar uiterst lichte tred verried toch dat zij er aan komt.
Haastig staat hij op om haar op te wachten.


Dan ziet hij haar, zijn oosterse Princes, schitterend gekleed in de zacht roze japon.
Hij reikt haar de hand, welke zij warm aanneemt.
Hij voelt de smalle lange vingers in zijn hand glijden.
"Schitterend mijn liefste," zegt hij zachtjes, "schitterend.''
"Voor jou mijn schat,'' fluistert zij.
Voorzichtig begeleidt hij haar naar de disk, schuif haar stoel naar achter, en laat haar plaats nemen.
"En", vraagt hij haar, "hoe ziet het dit jaar er uit schat?"
"Zoals ieder kerstdiner mijn liefste, op mijn smaak afgestemd."
Vanonder haar lange zwarte wimpers kijkt zij hem met haar donkere ogen liefdevol aan.
"Wijn,"vraagt hij haar, "wat drinken wij dit jaar,
de rode fruitige Franse Merlot, of the witte Riesling uit de Elsas.?"
Dankbaar kijk zij hem aan, "lijkt mij beter de rode liefste,
bij het rode vlees."zegt zij.
Haar fluisterende stem vult hem met warmte.
"Uiteraard schat, wat jij wilt, en we kunnen altijd een glas witte achteraf drinken," glimlacht hij haar toe.
Hij schenkt de wijn in de kristallen glazen, en reikt haar een glas aan.
Dan snijd het rode vlees in uiterst dunne lapjes, en vraagt haar, "zo mijn liefste, zo wil je het hebben toch schat?"
Zij knikt hem liefdevol toe.
"Oh, bijna vergeten," zegt hij, glimlachend, "de muziek schat."
Hij pakt de afstandsbediening, en start de c.d met klassieke muziek.
Dan vult de ruimte zich met de schitterende klanken van een piano, en klinkt het Fur Elise.
Tevreden kijkt zij hem aan, om dan aan het kerstdiner te beginnen.

Af en toe kijkt hij op, glimlacht, en vraagt,"smaakt het schat,"
De liefde bloeide nu al twaalf jaar, nimmer aflatende hartstocht
doorvoer zijn lichaam als hij naar haar kijkt.
Altijd weer wordt hij opnieuw verliefd op haar, mijn droom zoals hij haar noemde.
Bij thuiskomst kust hij haar op de volle rode lippen, en streelt haar lang zwart zijdeachtig haar.
Niets, maar dan ook niets in de wereld zou hen kunnen doen scheiden.
Nog voor het dessert staat hij op, loopt met gestrekte armen op haar af, de handpalmen naar boven gericht,
en vraagt, "zullen we schat."
Voorzichtig neemt hij haar in zijn armen, hij drukt haat stevig tegen zich aan, een warme gloed stroomt door zijn lendenen.
Dan dansen zij, stil zonder te spreken, samen één.
Soms houd hij haar op armafstand, en kijkt haar diep in de ogen, om haar daarna liefdevol te kussen.
Dan fluistert zij, "zullen we naar boven, schat"?
Hij bloost, voelt tranen wellen van geluk.
Buigt zijn hoofd, geeft haar zijn zijn arm, en begeleid haar naar de slaapkamer.
Hij legt haar zachtjes op het bed, en vleit zich naast haar,
om liefdevol naar haar te kijken.
Dan ontdoet hij haar van haar belemmeringen, voorzichtig,
om haar broosheid te sparen.
Gewillig laat zij hem zijn gang gaan, wetend dat hij nimmer pijn zal doen.
Als zij naakt is drukt hij haar tegen zijn harde lichaam streelt haar, en bedrijft met haar de liefde.
Vanuit de eetkamer klinkt de pianomuziek, en geeft het geheel een bijna mystiek romantisch geheel.
Hij kust haar, houd haar vast om nimmer meer los te laten,
en droomt met haar weg.

Dan schrikt hij wakker, bang haar gekwetst te hebben, pakt hij haar voorzichtig op, en schuift haar terug in de lijst, om deze weer op het nachtkastje te zetten.
"Heerlijk kerstfeest, lieverd," wenst hij haar toe.
Sluit de deur achter zich, en gaat naar de eetkamer,
om in eenzaamheid het kerstdiner te voltooien.


© Schrijver Ivan Grud




 

feedback van andere lezers

  • killea
    Ivan you paint pictures with your words.
    xxx
    j
  • Francis
    Leuk maar tragisch verhaal
    Gr Frans
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .